ತಮ್ಮಾ - ತಿಮ್ಮಾ

ಕತ್ತಿ ಮ್ಯಾಲ ಏನ್ ಹೊರ್ಸಿದ್ರುನೂ ಬಾಯ್ಮುಚ್ಗೊಂಡ ಹೊಕ್ಕೈತಿ ಅನ್ಕೊಂಡ

ಏನೇನರ ಇಲ್ಲ ಸಲ್ಲದ್ದನ್ನ ಹೇರಬ್ಯಾಡೊ ತಮ್ಮಾ...

ತಡ್ಕೊತೈತಿ...ತಡ್ಕೊತೈತಿ ತಡ್ಕೊತೈತಿ ಎಲ್ಲಿ ತನ್ಕ? ಕಸುವು ನಿಗೋತನ್ಕ. ಕಸುವು ಮಿಕ್ಕಿದ ಮ್ಯಾಲೊಂದು

ಜಾಡ್ಸಿ ಒತ್ತಂತಂದ್ರ ಕೋಳಿ ಕೆಬ್ರಿದ ಸೆಗಣಿ ತಿಪ್ಪ್ಯಾಗ್ಹೋಗಿ ಬಿಳ್ತಿಯೋ ತಿಮ್ಮ...

ತಲಿಗೆ ಹೆಲ್ಮೆಟ್ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ ರಸ್ತಾದಾಗ ಹೋಗೊರ

ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಯಮನ ಪಾದನ ಸೇರ್ಕೊಂಡ ಬಿಡ್ತಾರೊ ತಮ್ಮಾ..

ತಲಿ ಗಟ್ಟಿ ಐತನ್ನೊ ಮದದಾಗ ಕಂಡ ಕಂಡ ಹೆಣ್ಮಕ್ಳ 

ತಲಿಗೆ ಉಣ್ಣಿ ಟೋಪ್ಗಿ ಹಾಕಕ ಹೋಗಬ್ಯಾಡ, 

ಆಕಿ ಒಮ್ಮೆಂದ್ರ ಒಮ್ಮೆ ಕೈಯ್ಯಾನ ಕುಟ್ಟೊ

ಒಂದ ಒನಕಿ ಏಟ ಹಾಕಿದ್ರ ಸಾಕ ನೆತ್ತಿಗೆರಿದ ಪಿತ್ತ ಇಳಸಾಕ ತಿಮ್ಮಾ...

 ವಿಶ್ವಾಸಕ್ಕ ಬಂದೊರ್ನ ಮನಿತಂಕ ಕರ್ದು ಉಣ್ಣೊ ತಾಟನ್ಯಾಗ ವಿಷ ಬೆರಸಿಕೊಡಬ್ಯಾಡೊ ತಮ್ಮ..

ರೊಕ್ಕೇನು? ಬಸ್ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡನೊಳ್ಗ ಪಾಯ್ಕಾನಿ

ತೊಳಿಯೊ ಹೆಣ್ಮಗ್ಳು ದುಡಿತಾಳ. ಆಕಿಗಿಂತ 

ಕೀಳಾಗಿ ಬಾಳಬ್ಯಾಡೊ ತಿಮ್ಮಾ...

ಅವ್ರದ ತಂದ ಇವ್ರ ಅಂಗಳ್ದಾಗ, ಇವ್ರದ ತಂದ

ಅವ್ರ ಅಂಗಳ್ದಾಗ ಎಷ್ಟ ದಿನಾನಂತ ಹೇಸ್ಗಿ ಕೆಲ್ಸ

ಮಾಡ್ಕೊಂಡ ಇರ್ತಿಯೊ ತಮ್ಮಾ...

ಮೈ ಹೊಲಸಾದ್ರೇನಾತ ಗಟಾರ ನೀರಿಲೆರ ತೊಳ್ಕೊಬೊದು!

ಮನಸ್ಸ ಮೈಲ್ಗಿ ಮಾಡ್ಕೊ ಬ್ಯಾಡಲೆ, ಬ್ಯಾಡ.

ಕುಂಬಾರ ಮಡ್ಕಿನ ಒಂದ ಸಲ ಮಾಡ್ತಾನ,

ಅದ್ನ ಒಡ್ದ, ತೋಯ್ಸಿ, ತುಳ್ದ ಹದಮಾಡಿ ಮತ್

ಮಡ್ಕಿ ಮಾಡಾಕ ಹ್ಯಾಂಗ ಬರೊದಿಲ್ಲೊ ಹಾಂಗ

ನಂಬ್ಕಿ ಅನ್ನೋದು ಮತ್ ಹುಟ್ಟುದಿಲ್ಲ, ಕಟ್ಟೊಕೂ

ಆಗೋದಿಲ್ಲ ನೋಡ್ತಿಮ್ಮಾ....

ಕರಿ ನೆಲ್ದ ಮ್ಯಾಲ ಕೆಂಪ ಮಣ್ಣ ಹಾಕಿ ಸೈಟ್

ಮಾರ್ದಂಗಲ್ಲೊ ಗೆಣೆತನ್ದ ನಂಬ್ಕಿ ಗಳಸೊದ

ತಮ್ಮಾ...

ಅಡಿಪಾಯಕ್ಕ ತೆಗ್ಗ ತೋಡ್ದಾಗ ಗೊತ್ತಾಗೋದು

ಒಳಗ ಎಷ್ಟ ಗಟ್ಟಿ, ಎಷ್ಟ ಸಡ್ಲ ಐತೆನ್ನೊದ, ಸಡ್ಲ

ಕಂಡ್ತೂ ಚಿಗುರಾಕು ಬಿಡ್ದಂಗ ತುಳ್ದ ಹಾಕಬಿಡ್ತಾರೊ

ತಿಮ್ಮಾ...

ಗದ್ಗಿ ಏರಿದ ಮ್ಯಾಲ ಎಲ್ಲಾ ಭಂಡ ನನ್ಮಕ್ಳು ಹೇಳೊ

ಮಾತ ಒಂದ, ನಾನ್ಯಾರಿಂದಾನೂ ಮ್ಯಾಲ ಬಂದಿಲ್ಲಂತ ತಮ್ಮಾ...

ಹುಟ್ಟಿದ ಜೀವ ಕೈ ಚಾಚ್ದನ ಸತ್ತಿದ್ದಿಲ್ಲ, ಮುಕ್ಕಣ್ಣನು ಕಪಾಲ ಹಿಡ್ಕೊಂಡ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡ್ದಾವ ಅದಾನ, ಕಾಲಾನ‌ ನೀ ಮರಿಬೊದು.

ಕಾಲ ನಿನ್ನ ಮರೆಯೊದಿಲ್ಲೊ ತಿಮ್ಮಾ...

ನಿನ್ನ ಮರಿಯೊದಿಲ್ಲ..

ರಂಗೀ..೧

'ತಣ್ಣ'ಗಾದ ಒಲವನು

ನಿನ್ನೆದೆಯಲಿ ಹುಗಿದು,

ಅದನ್ನೇಕೆ ಮಸಣವನ್ನಾಗಿಸಲಿ

ರಂಗೀ....

ಬೇಕಿದ್ದರೆ ಒಂದೆರಡು

ಪ್ರೀತಿಯ ಸಸಿಗಳನ್ನು

ನೆಡುವೆ.

ಗಟ್ಟಿಗಿತ್ತಿಯಾದರೆ?

ನೀರೆರೆದು ಪೋಷಿಸಿಕೊ.

ಶಾಯರಿ

ಸಿಹಿ-ಕಹಿಗಳನೆರಡನ್ನು

ಸಮನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸುವಷ್ಟು

ಪ್ರಭುದ್ಧನೇನಲ್ಲ

ಸಾಕಿ....

ಮದ್ಯ ಕಹಿಯಾದರು

ಚುಚ್ಚುವ ರಂಗೀಯ

ಸಿಹಿಯಾದ ನೆನಪುಗಳನ್ನು

ಅರೆಕ್ಷಣವಾದರು

ಮರೆಸುತ್ತದಲ್ಲ!

ಅಷ್ಟು ಸಾಕು.

ಶಾಯರಿ

ಮುರಿದು ಹೋದ

ಲೇಖನಿಯ ನಿಬ್ಬಿನ

ಕುರಿತು ಚಿಂತಿಸದಿರು.

ಎದೆಯಲ್ಲಿನ್ನೂ ಬತ್ತದ

ನೂರಾರು ಸಾಲುಗಳಿವೆ

ಸಾಕಿ...

ಒಡೆದು ಹೋದ,

ಗಾಜಿನ‌ ಮಧು ಬಟ್ಟಲಿನ

ಚಿಂತೆ ಏಕೀಗ?

ಸುರಿದುಬಿಡು ಬೊಗೆಸೆಗೊಂದಿಷ್ಟು 

ತೀರ್ಥವನ್ನೆ ಉಂಡ

ಅಂಗೈ ರೇಖೆಗಳಿಗೂ

ಮಧುವಿನ ಸ್ಪರ್ಶ ಸುಖ

ಸಿಗಲಿ.

ನನ್ನಾಕಿ

ಮಾತ್..ಮಾತನ್ಯಾಗ ಬೆಲ್ಲ ತುಂಬಿ ಮಾತಾಡಾಕಿ

ನೂರ್ ಕೆಲ್ಸ ಹೇಳಿದ್ರ, ಒಂದ ಮಾಡಿ ಹಲ್ಬಿಟ್ಗೊಂಡ ನಿಂದ್ರುವಾಕಿ

ಅನ್ನ-ಸಾರು ಉಪ್ಪಾಗೈತಂದ್ರ ಹಣಿಹಣಿ ಬಡ್ಕೊಳ್ಳಾಕಿ

ಸಂಜಿಕೆಲ್ಲ, ಕೊಬ್ರಿ-ಬೆಲ್ಲ ಕುಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟ ಬಾಯ್ನೆಲ್ಲ ಸಿಹಿ ಮಾಡಾಕಿ

ಕಸಮುಸರಿನೆಲ್ಲ ಬೂದಿ ಹಚ್ಚಿ ಬೆಳ್ಳನ ಬೆಳ್ಗ ತಿಕ್ಕುವಾಕಿ

ಬೆಳ್ಳನ ಬಟ್ಟಿಗೆ ಜಗ್ಗಷ್ಟು ನೀಲಿ ಹಾಕಿ ಲೊಚಗುಟ್ಟಾಕಿ

ವಗ್ದ...ವಗ್ದ.. ಟಾಕಿ ನೀರೆಲ್ಲ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿ ಹಾಕಾಕಿ

ಹೊತ್ತ ಹಾಕಂದ್ರ, ನಡು ಬ್ಯಾನೆಂತಂದ ಚಾದರ ಹೊತ್ಗೊಂಡ ಮಲ್ಗುವಾಕಿ

ಸಿಂಬ್ಳ ಸೀನಕೊಂತನ ಖೊಣ್ಗಿ ರೊಟ್ಟಿ ಬಡ್ದ ಹಾಕಾಕಿ

ಮಗಳ ಮುಕ್ಳಿ ತೊಳಿತಲೆ, ಊಟಕ್ಕ ಬಂದ ಬಡಿಸುವಾಕಿ

ರುಚಿ ಹ್ಯಾಂಗೈತೆಂದು ಛೇಷ್ಟಿ ಮಾಡ್ಕೊಂತ ನಗುವಾಕಿ

ಬೆಕ್ಕ ಕುಡ್ದ ಹಾಲಿನ ಗಿಂಡಿ ನೋಡಿ ಅತಗೊಂತ ಕುಂದ್ರುವಾಕಿ

ಕತ್ಲದಾಗ, ಎಲ್ಲೇದಿ ಅಂದ್ರ ಹಲ್ಬಿಟ್ಟ ದಾರಿ ತೊರ್ಸುವಾಕಿ

ಒಂದ ಸಾಕಂದ್ರನು ಮೂರ ಮೂರ ಹಡ್ದ ಕೊಟ್ಟಾಕಿ

ಶ್ಯಾಣೆ ಅಂದ್ರು ಸೈನಾ, ದಡ್ಡಿ ಅಂದ್ರನು ಸೈ ಅನ್ನಾಕಿ

ಬಾಯ್ಬಿಟ್ರಂದ್ರ ಗಂಡ್ನಾಯಿಗಳ ಬಾಲಾನು ಮುದ್ರುಸ್ವಾಕಿ

ಕಪ್ಗಿದ್ರೇನ..ಬೆಳ್ಗಿದ್ರೇನ...ಸೊಟ್ಗಿದ್ರೇನ, ನೆಟ್ಗಿದ್ರೇನ

ಹ್ಯಾಂಗಿದ್ರೇನ... ಆಕಿ ನನ್ನಾಕಿ

ಬಳಕ ಬಳ್ಳೆಂತೂ ಅಲ್ಲ, ಬದ್ಕಿಗೆ ಗಂಧದ ತನ್

ತಾ ತಿಕ್ಕುವಾಕಿ ಆಕಿ ನನ್ನಾಕಿ

ಬೇಕ ಅನ್ಲಿಲ್ಲ.. ಬ್ಯಾಡ ಅನ್ಲಿಲ್ಲ, ತಂದ್ಕೊಟ್ಟದ್ರಾಗ

ಸುಖ ಕಾಣಾಕಿ ಆಕಿ ನನ್ನಾಕಿ

ಎದಿಹಾಲ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲನ್ನೊದಷ್ಟ ಖರೆ...ಅವ್ವನ್ನ ಬಿಟ್ರ

ಈಕಿನ ನನ್ ತಾಯಿ ಈಕಿ ನನ್ನಾಕಿ

ನನ್ನಾಕಿ ನನ್ನಾಕಿ.

ಚುಟುಕು

ಕಿರು ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು

ಸಪ್ತಪದಿಯ ತುಳಿದು,

ಹಿಂದಿಂದೆ ಬಂದವಳು

ನೀನಲ್ಲವೆ!?

ಬರುವ ಸಾವು, ಕ್ಷಣ

ಮುಂಚೆ ನನ್ನನ್ನೆ

ಕರೆದೊಯ್ಯಲಿ.

ಕಣ್ತುಂಬಿಕೊಳ್ಳುವುದಾದರೂ

ಹೇಗೆ?

ಎದೆಯುಸಿರು ನೀನು..

ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆಯುವುದನ್ನೆ.

ಶಾಯರಿ

'ಕಳೆದು' ಹೋಗಲೆಂದೆ

ಬಟ್ಟಲನ್ನು

ಎತ್ತಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ

ಸಾಕಿ....

'ಮುಳುಗಿ' ಹೋಗುತ್ತೇನೆ

ನಶೆ ಏರಿದಷ್ಟು

ರಂಗೀಯ ನೆನಪಿನ

ಕಡಲಿನಲ್ಲಿ.

ಶಾಯರಿ

ಅರಸಿಕರಿಗೇನು

ಗೊತ್ತು?

ಕೊನೆಯ ಗುಟುಕಿನ

ಸಿಹಿ...

ಸಾಕಿ...

ನೆನಪಿಸುವುದಿಲ್ಲವೇನು?

ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವಾಗ,

ತುಟಿಯಂಚಲಿ ತುಂಬಿ

ಹೋದ ರಂಗೀಯ

ಕಹಿ..

ಚುಟುಕು

ಸಾಕುಬಿಡು!

ಕರಗಿ ಹೋಗಿ

ಬಿಡುವೇನು

ಬಿಸಿ ಮುತ್ತಿಗೆ!

ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಲಾದಿತೆ?

ಇರುಳಲಿ ಅಪ್ಪುವ

ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳ

ಮುತ್ತಿಗೆಗೆ!

ಚುಟುಕು

ಬೀಗುಮಾನವ ಬಿಟ್ಟು

ಹೂ ನಗೆಯೊಂದನು

ಚೆಲ್ಲಿಬಿಡು ಚೆಲುವೆ!

ಮಾಗಿಯು ಮುಗಿಯುತ್ತ

ಬರುತ್ತಿದೆ. ಈ ಹೊತ್ತಲ್ಲಿ

ಬಿಂಕು-ಬಿನ್ನಾಣ ತರವೆ!

ನಿರ್ಭಾವುಕತೆಗಳು

ಬತ್ತಿ ಹೋದ ಈ

ತುಟಿಯ ತೊರೆಗೊಂದಿಷ್ಟು

ಸವಿಜೇನ ಸುರಿಸಿಬಿಡು!

ಕರಾಳತೆಯ ತುಂಬಿದೀ...

ಕಂಗಳ ಕೊಳದಲ್ಲಿ, ಭರವಸೆಯ

ಬೆಳಕನ್ನು ತುಂಬಿಬಿಡು!

ಬೇಕು-ಬೇಡಗಳ ಸಂದಿಗ್ಧಗಳ

ಸಂಕೋಲೆಯಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಮಸ್ತಕಕ್ಕೆ

ಹೆಗಲೊಂದನ್ನು ನೀಡು!

ಮಾತಲ್ಲಿಯೆ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಗೀರಿದ,

ಮಾಯದ ಗಾಯಗಳ ಮೇಲೆ

ಬೆರಳುಗಳಿಂದ, ನಾನಿರುವೆನೆಂದು ದೃಢೀಕರಿಸು.

ನಾಳೆಯ ಚಿಂತೆ ನನಗಿಲ್ಲ!

ಬರುವಂತಿದ್ದರೆ ಸಾವು, ಅದಿಂದೆ,

ಈಗಲೇ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡು ಬಿಡಲಿ!

ಜಗದ ಬೇರಾವ ಸುಖವು ಬೇಡ

ನನಗೀಗ! 

ಜಗವು ಅಳುತ್ತದೆ ಮೂರು ದಿನ!

ಮತ್ತೆ, ಬದುಕು ನಗುತ್ತಲೆ ಸಾಗುತ್ತದೆ ಮರುದಿನ!