ಅವಳೆಂದರೆ.....

ಅವಳೆಂದರೆ...
ಏನು ಹೇಳಲಿ ಸಾಕಿ...
ಅರ್ಥವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಇರುಳುಗಳಿಗೆ ಹೂವಾಗಿ,
ಎದೆಯತೊಗಲು ಹರಿದು ಹೋಗಿ.. ಕರುಳ
ಬಳ್ಳಿಗೆ ಹಾಲನಿಯ್ವವಳ್ಳೇನ್ಬಲೆ...?
ಹಗಲ ರವಿಗೆ ಬೆನ್ನ ಕೆಂಪಗಾಗಿಸಿ....‌ತೊಯ್ದ
ರವಿಕೆಯಲಿ ನಾಲ್ಕು ದುಡ್ಡನು ದುಡಿದು ತಂದವಳು,
ನಾಲ್ಕಾಣೆ..ಬಿಲ್ಲೆ ಕಟ್ಟಿದವನ ಬಡಿತಕ್ಕೆ ದಮ್ಮಡಿಯನೂ
ಸೋತು, ತಣ್ಣೀರನೆ ಕುಡಿದು ತಣ್ಣಗೆ ಮಲಗುವವಳೇನ್ನಲೆ..?

ಅವಳೆಂದರೆ...
ಹೇಗೆ ಬರೆಯಲಿ ಸಾಕಿ....
ತುಂಬು....ಸಾಗರದೊಡಲೆಲ್ಲಾ...ಉಪ್ಪೆ ತುಂಬಿಕೊಂ
ಡಿದ್ದರು... ಮುತ್ತು.. ರತ್ನಗಳ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲವೇನು..?
ಮಾನಸಿಕ, ದೈಹಿಕ, ನೋವೊ, ನಲಿವೊ, ಸಹ್ಯವೊ ಅಸಹ್ಯವೊ,
ಬೇಕು..ಬೇಡಗಳರ್ಥವನರಿಯದೆ...ಎದೆಯೊಳಗೆ,
ಧಗಧಗಿಸುವ ಜ್ವಾಲಾಮುಖಿಯನು ಅದುಮಿಕೊಂಡು..
ಮಣ್ಣಿನ ಋಣವ ತೀರಿಸಲು....ಶತೃಗಳ ಪಾಲಿಗೆ, ಬೆಂಕಿ ಕಿಡಿಗಳನೆ...ಕಾರುವ ಗಂಡೆದೆಯ ಭಂಟರನ್ನು ಹೆತ್ತು
ಕೊಡುವವಳ ಬಗ್ಗೆ.... ಬರೆದು ಬಿಡಲಿ ಹೇಗೆ
ಅಲ್ಪ ಮತಿಯಲಿ...

ಅವಳೆಂದರೆ....
ಹಾಡಿ ಹೊಗಳಿಬಿಡಲೆ ಸಾಕಿ....
ಹ್ಞೂಂ.....ಹ್ಞೂಂ....ಸಾಧ್ಯವೆ...ಇಲ್ಲ,
ಮನದಲ್ಲಿ ಸಾವಿರ ಕಲ್ಮಶಗಳ ತುಂಬಿಕೊಂಡು...
ಹೇಗೆ ಹೊಗಳಲಿ ನಾನವಳ ಸಾಧನೆಗಳ..
ಗಂಡು...ಗಂಡೆಂಬ ಅಹಂನ ರೆಂಬೆಯ ಕತ್ತರಿಸಲಾಗದೆ,
ಅವಳಬಲೆಯೆಂದು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ಮುಷ್ಠಿಯನು
ಸಡಿಲಿಸದೆ..
ಕಕ್ಷೆಯ ಮುಟ್ಟಿ ಬಂದರು... ಮನೆಯ ಹೊಸ್ತಿಲನು ದಾಟಿಸಲು
ಹಿಂಜರೆಯುತ್ತಿರುವಾಗ.., ನಡು ರಾತ್ರಿಯ ಪಾಡು ಬೇಡ..!!!
ನಡು ಹಗಲಲ್ಲೆ ಎಸುಳೆಗಳ ಹುರಿದು ಮುಕ್ಕುವ..ಕೆಸರು
ಮನಸಿನ ಹೊಲಸನು ತೊಳೆದುಕೊಳ್ಳುವ ತನಕ..
ಹೇಗೆ ಹಾಡಿಬಿಡಲಿ ಕಿವಿಗವಡಿಚ್ಚುವ ವಾದ್ಯದಲಿ...
ಅರ್ಥವಾಗದ ಹುಳುಕು ಪದಗಳಲಿ...

ಅವಳೆಂದರೆ....
ಅವಳೆ ಸಾಕಿ... ಅವಳೆ...
ಮಧುವು..ಅವಳೆ, ಮತ್ತು ಅವಳೆ, ವಿಷವು ಅವಳೆ
ಅಮೃತವು ಅವಳೆ, ಲಾಲಿ ಹಾಡಿಸುವುದು ಗೊತ್ತು...
ಜೊಲಿ ಹೊಡೆಸುವುದು ಗೊತ್ತು.. ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ, ಮಣ್ಣಲಿ
ಮಲಗಿಸಿ... ಗೋರಿಯ ಮೇಲೊಂದು ನಗುವ ಹೂವೊಂದ
ನಿಡುವ ಕಲೆ ಅವಳಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತು... ನನಗೇನು
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಅವಳೆಂದರೆ...ಹುಡುಕಬೇಕಿದೆ.., ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ, ಅರ್ಥ ? ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆ..
ಹರಿವ ನೀರಿನ ವೇಗ.... ಅರಿತುಕೊಂಡಷ್ಟು..ಅರ್ಥವಾಗದೆ
ಆಳಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುವ ಅವಳ ಮನದ ಸುಳಿಯನ್ನು
ಅರಿತವರಾರು... ಅವಳ ಪಾದಕ್ಕೆ ಶರಣಾಗದ ಹೊರತು.
ಅದನ್ನಾದರು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿದೆಯಲ್ಲ.. ಶರಣಾಗತಿಯ
ಧೈರ್ಯವನ್ನು...

ಸಾಕಿ....
ಹಚ್ಚಿಟ್ಟುಬಿಡು ಒಂದು ದೀಪವನ್ನು ಈ ಬೆಳದಿಂಗಳಿರುಳಿಗೆ
ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟುಬಿಡುವೆನೀಗಲೆ..
ಪದಪುಂಜಗಳಲಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಡಲು..ಅವಳನ್ನು..
ಈ ಅಕ್ಷರ ಬಡವನ ಜೋಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪದಗಳಿಲ್ಲ,
ಅವಳರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳದ ಬಾಳಿಗೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಲ್ಲ...