ಕವಿತೆ ಮೂಡದಾಗಿದೆ

ಯಾಕೊ ಏನೊ
ಮನಸ್ಸು ನಿಲ್ಲದಾಗಿದೆ
ಹೇಗೋ ಎಂತೊ
ಕಲ್ಪನೆಗಳು ಕವಲೊಡೆಯುತಿವೆ
ನೆಲೆಗೊಳ್ಳದ ನೆನಪಿನ ಭಾವಗಳು
ಅಕ್ಷರಕ್ಕೆ ಸೆರೆ ಸಿಕ್ಕದೆ ಓಡುತಿವೆ

ಮಾಡಲಿ ಏನು ನಾ?
ಬರೆಯಲಿ ಇನ್ನೇನು ನಾ?
ಕನಸಲಿ ಕಂಡ ಕನಕದ ಗಂಟಂತೆ
ಕುರುಡನ ಮನದಲಿ ಮೂಡಿದ
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲಿನ ಕಲ್ಪನೆಯಂತೆ
ಮೂಡಿಯು ಬರೆಯಲಾಗದೆ
ಬರೆದೂ ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲಾಗದೆ
ಚಡಪಡಿಸುತಿರುವೆ ಪದಗಳೆ

ನೆನಪುಗಳೆ, ನರಮಂಡಲದಲಿ ಹೊಕ್ಕು
ನರಗಳನೆಲ್ಲವ ಗಂಟು ಹಾಕಿ
ಯೋಚಿಸಿ ವಿವೇಚಿಸಿ ಬರೆಯಲನುಕೂಲವ
ಮಾಡಗೊಡದೆ, ತಲೆಚಿಟ್ಟು ಹಿಡಿದು
ಹಿಡಿದ ಹಾಳೆಯ ಹರೆದು, ಬರೆವ ಲೇಖನಿಯ
ಮುರಿದು, ಕುಳಿತ ಕೋಣೆಯೆ...
ಯಾವ ಪಾಪವಗೈಯದ ನಿರಪರಾಧಿಯನು
ಕಬ್ಬಿಣ ಸರಳುಗಳ ಹಿಂದೆ ತಳ್ಳಿದಂತೆ
ನನ್ನೆ ನಾ ಬಂಧಿಖಾನೆಯೊಳಗೆ
ಬಂಧಿಸಿದಂತಾಗಿದೆ

ನವಮಾಸಗಳ ಮಾಸವ ಹೊತ್ತು
ಪ್ರಸೂತಿಯ ನೋವನನುಭವಿಸುವ
ತಾಯಿಯ ಹಾಗೆ ಎಷ್ಟೆಂದು ಸಂಕಟಗೊಳ್ಳಲಿ
ವಾರಗಳೆರಡು ಕಳೆದರೂ ಒಂದೇ ಒಂದು
ಕಾವ್ಯಪದಗಳ ಪ್ರಸೂತಿಯಾಗುತಿಲ್ಲವಲ್ಲ
ನಿಮ್ಮನು ಬರೆದು ಓದುವ ಅಮೃತ ಘಳಿಗೆಯ
ರಸನಿಮಿಷಗಳೆ ಬರವಾಗಿವೆಯಲ್ಲ

ನನಗೆ ನೀವು ಮರಭೂಮಿಯ ನೀರಾಗದಿರಿ
ರಶ್ಮಿಯು ಸ್ಪರ್ಶಿಸದ ಕಾನನವಾಗದಿರಿ
ಆ ಬೆಳ್ಳಿ ಮೋಡಗಳ ಮಿಂಚಾಗದಿರಿ
ಹುಣ್ಣಿಮೆಗೆ ಮೀನುಗುವ ಮಿಂಚು ಹುಳುಗಳಾಗದಿರಿ
ಮೂಡಿರಿ ಮೂಡಿರಿ ಮೂಡಿರಿ
ನನ್ನಲೊಮ್ಮೆ

ಮೂಡಣದ ಮುಂಬೆಳಕು ಸಾಗರದಲೆಗಳ
ಚುಂಬಿಸುವ ಹಾಗೆ
ಮುಂಜಾವಿನ ಮಂಜು ತರುಲತೆಗಳ
ಅಪ್ಪುವ ಹಾಗೆ
ಉಕ್ಕಿದ ಹಾಲು ಗಡಿಗೆಯ ಕಂಟಕೆ
ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವ ಹಾಗೆ
ಮನಸಿನ ದುಃಖಕೆ ಕಂಗಳೇರಡು
ಕೆನ್ನೆಯ ತೊಯಿಸಿದ ಹಾಗೆ

ಮೂಡಿರಿ ಮೂಡಿರಿ ಮೂಡಿರಿ