ನನ್ನ ತಲೆ

ಏನಾಗಿದೆ ನನ್ನ ತಲೆಗೆ ?
ಏನೋ ಆಗಿದೆ, ಅರೇ! ಹೌದಲ್ಲ
ತಲೆಯ ಕೂದಲುಗಳು ಬೆಳ್ಳಿಯ
ರೂಪವ ಹೊಂದುತಿವೆಯಲ್ಲ
ನಿಜ.
ಆದರೆ ಬುದ್ದಿಗೇನಾಗಿದೆ?
ಏಕೆ ಮಂಕು ಕವಿದು ಕೂತಿದೆ

ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಮನೆಯ
ಪಾಠವನ್ನು ಬರೆಯಲು ಒಲ್ಲೆಂದು
ರಚ್ಚೆ ಹಿಡಿವ ಮಗುವಂತೆ
ಬದುಕಿನ ಸಂತೆಯ ಕಂತೆಯ
ಬರೆಯಲು ಪದಗಳ ಕಟ್ಟದೆ
ಬುದ್ದಿಯು
ಮಲಗಿದೆಯೋ... ಮುದುಡಿದೆಯೋ...
ಸೋರಗಿದೆಯೋ...ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿದೆಯೋ...

ಪಕ್ಷವಾದರೂ, ನೀರು ಬಾರದ ಸರಕಾರಿ
ನಲ್ಲಿಯ ಕೆಳಗೆ ತೊಳೆದಿಟ್ಟ ತಾಮ್ರದ
ಹಂಡೆಯಂತೆ ಬರಿದಾಗಿ ಕೂತಿದೆ
ಹರೀವ ನೀರಿನ ಜೀವ ಜಂಜಾಟಗಳ
ತುಮಲಗಳ ಹಿಡಿದಿಡದೊಲ್ಲದೆ
ಜ್ಞಾನವು
ಜಾರಿದೆಯೋ....  ಜಡವಾಗಿದೆಯೋ....
ದಣಿದಿದೆಯೋ... ದಾಹವಾಗಿದೇಯೋ...

ನಾನರೀಯೆ, ಆದರೆ ಚಿಂತಕನೆ
ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ ದಡ್ಡನನ್ನಾಗಿ
ಮಾಡದಿರು ನನ್ನನು
ಏಕೆ ಬರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲವೆಂದು ಕೇಳುವ
ಬಳಗ ಬಹಳವಿದೆ ನನಗೆ
ಹೊತ್ತಿಗೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡದ ತಾಯಿಯನ್ನು
ಹಸಿದ ಮಗು ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ
ಹಬ್ಬಕ್ಕೆ ಸೀರೆ ತರದ ಗಂಡನನ್ನು
ಮಡದಿ ಕೇಳಿದ ಹಾಗೆ
ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೀರ್ಣನಾಗದ ಮಗನನ್ನು
ತಂದೆ ನೋಡುವ ಹಾಗೆ

ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ
ರಾತ್ರಿ ಕಳೆದು ಹಗಲು ಮೂಡುವವರೆಗೆ
ಬರೆಯುವ ಹಾಳೆಗಳು ಉಳಿಯದೆ
ಲೇಖನಿಯ ಮಸಿಯಾಗುವವರೆಗೆ
ನನ್ನ ಬಳಗ ಓದಿ ಓದಿ ಅವರ ಜ್ಞಾನದಾಹ
ತೀರುವವರೆಗೆ
ಬರೆಯಬೇಕಿದೆ ಓಡು ಬುದ್ದಿಯೇ
ಬಣ್ಣ ಮಾಸುವ, ಉದುರಿ ಬೀಳುವ
ಕೂದಲುಗಳ ಚಿಂತಿಸದೆ
ಓಡು ಓಡು ಓಡು
ಕಾಲ ಓಡುತಿದೆ ನೋಡು