ಯವ್ವಾ...
ಮದುವ್ಯಾಗಿ ಹದಿನಾರು
ವರ್ಷ ಕಳದಹೋದವು ಇನ್ನೂ
ಬಾಯಿ ಕೆತ್ತಿ ಹುಳಿ ಬೇಡವಲ್ದ
ತಲಿಸುತ್ತಿ ವಾಂತಿ ಬರುವಲ್ದು
ಅವ್ವಾ ಅಂತಾ ಕರೆಯಾಕ
ಹೊಟ್ಟ್ಯಾಗೊಂದು ಹುಳು ಹುಟ್ಟವಲ್ದ
ನನ್ನ ಜೊತೆ ಮದುವ್ಯಾದ ನನ್ನ
ಓರಗಿತ್ತಿಯವರ ಮಕ್ಳು ಈಗ ಮ್ಯೆ
ಕ್ಯೆ ತುಂಬಕೊಂಡ ನೆರೆಯಾಕ ಹತ್ಯಾರ
ಊರೊರ ಹೊಲ್ಕ ಹೋಗಿ ಕೂಲಿನೂ
ದುಡಿಯಾಕ ಹತ್ತಾರ ಅಲ್ದ ಅರ್ಧ ಮನಿ
ಕೆಲಸಾನೂ ತಾವ ತೂಗುಸಾಕ ಹತ್ತಾರ
ಯವ್ವಾ....
ನನ್ನ ಕೊಟ್ಟ ಮನಿ ಹೊಲಾನು ಬಂಜರು
ಆ ಮನಿಗೆ ಹೋದಾಕಿ ನಾನು ಬಂಜರು
ಹೊಲ ಬಂಜರಾದ್ರು, ಜಾಲಿ ಬೆಳಿತ್ಯೆತಿ
ಅದನ್ನ ಕಡದು ಉರವಲು ಮಾಡ್ಕೊತಾರ
ಹಸರು ಹುಲ್ಲು ಹುಟ್ಟಿದ್ರ ದನಕ್ಕ ಮೇವಾಗ್ತ್ಯತಿ
ತೆಗ್ಗ ತಗದ ಬಿಟ್ರ ಮಳೆಗಾಲದ ನೀರ ನಿಂತ
ದನಕರಕ್ಕ ಕುಡಿಯೊ ಕೆರಿಯಾಗತ್ಯೆತಿ
ನಾನು ಬಂಜರಾದ್ರ ಊರೊರ ಸೀರಿ
ಕಾರಣಕ್ಕ , ತೊಟ್ಟಿಲ ಕಾರಣಕ್ಕ
ಮನಿ ಶುಭಕಾರ್ಯಕ್ಕ ಎರವಾಗ್ತೀನಿ
ಹಾಲ ಕರೆಯೊ ಹಸು ಕೆಚ್ಚಲಿಗೆ ಹಿಂಡಾಕ
ಕ್ಯೆ ಹಾಕಿದ್ರ ಕೆಚ್ಚಲು ಎಲ್ಲಿ ಬತ್ತಿ ಹೋಗತ್ಯೆತೊ
ಅಂತ ಮನೆಯವರು ನೋಡೊ ನೋಟಕ್ಕ
ನನ್ನ ಹೊಟ್ಟ್ಯಾಗೊಂದು ಹುಳ ಹುಟ್ಸಂತ ಆ
ಕಣ್ಣು, ಕರುಳಿಲ್ಲದ ದೇವರಿಗೆ ಮೊರೆ ಇಡಾಕ
ಹತ್ತೀನಿ
ಯವ್ವಾ...
ನನ್ನನ್ನ ಯಾಕರ ಬಂಜಿಯನ್ನಾಗಿ ಹುಟ್ಸಿದಿ
ನೀನಾದ್ರೂ ಬಂಜಿಯಾಗಿದ್ರ ನಾನಿವತ್ತು
ಎಲ್ಲಾರ ಕಣ್ಣಾಗ ಕೀಳಾಗಿ, ಕೊಟ್ಟ ಮನಿಗೆ
ಹೊರೆಯಾಗೋದು ತಪ್ಪುತ್ತಿತ್ತು ದಿನಾ.. ನಾ
ಬಸುರು ಉಸಿರ ಬೆಳಿವಲ್ದಂತ ಹಲುಬುದು
ತಪ್ಪತಿತ್ತು
ನಾನೇಷ್ಟು ಸ್ವಾರ್ಥಿ ಅದಿನಲ್ಲಾ ಬೇ..
ನೀನು ಬಂಜಿಯಾಗಿ ನಿನ್ನ ತಾಯಿನ
ನೀನು ಹಿಂಗ ಕೇಳಿದ್ರ ನೀನರ ಎಲ್ಲಿರ್ತಿದ್ದಿ
ನಾನರ ಎಲ್ಲಿರ್ತಿದ್ನಿ, ನೀನೇರ ಬಂಜಿಯಾಗಿದ್ರ
ಅದರ ನೋವು ನಿನ್ನ ಕ್ಯೆಲಿ ತಡಕೊಳ್ಳದ ಆಗ್ತಿತ್ತೊ
ಇಲ್ಲೊ ನನಗಂತು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ
ನನ್ನ ಬಂಜಿತನಕ್ಕ ನಿನ್ನ ಹೊಣೆ ಮಾಡೋ
ಹಣೆಬರಹನ ಆ ದೇವರ ಬರೆದಾನ ಆದ್ರ
ನೀ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಗೊಬ್ಯಾಡ ಬೇ.. ಮಗು
ಮನಸ್ಸನಂಥ ಗಂಡದಾನ ಅಷ್ಟ ಸಾಕ
ಅವರ ಮಡಿಲಾಗ ಮುಂದಿನ ಜನ್ಮಕ್ಕಾದ್ರೂ
ತೊಟ್ಟಿಲ ತೂಗೊ ಭಾಗ್ಯ ನೀಡಂತ ಆ ಶಿವ್ನಲ್ಲಿ
ಬೇಡ್ತಾ ಕಣ್ಮುಚ್ಚತೀನಿ
No comments:
Post a Comment