ಸಾಕಿ ೫

ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ..ಹರಿದು ಮುಕ್ಕುವ
ತೋಳಗಳ ಕೂಗಿಗು ಅಂಜದೆ...
ಪಂಜನ್ನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು, ಮೋಹಿನಿಯು ಹೆದರುವಂತೆ
ನಾ ಕೊಡಿಸಿದ್ದ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು,
ಸ್ಮಶಾನದ ಗೋರಿಯೊಳಗಿನ ಎಲ್ಲ ಹೆಣಗಳು
ಹೆದರಿ ಹೊರಬರದಂತೆ,
ಝಲ್...ಝಲ್‌...ಝಲ್‌‌‌...ಎಂದು ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ
ಸದ್ದನು ಮಸಣದ ತುಂಬುತ್ತಾ,
ನನ್ನ ಗೋರಿಯ ಬಳಿ ಅವಳು ಬಂದು ನಿಂತಿದ್ದಳು
ಸಾಕಿ....
ಆದ...ಆನಂದಕ್ಕೇನು ಕೊರತೆಯಿರಲಿಲ್ಲ,
ಏನು ಮಾಡಲಿ.....? ಎದ್ದು ಬರುವ ಹಾಗೂ ಇರಲಿಲ್ಲ
ಅವಳೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಹಿಡಿ ಮಣ್ಣನ್ನು ಹಾಕಿ
ಹೋಗಿದ್ದಳಲ್ಲ...