ಬರೆಯುವುದೆನಿದ್ದರು...ಅವಳನ್ನು
ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮೊದಲಿಗೆ
ಬರೆದುಬಿಟ್ಟಿರುವೆ
ಸಾಕಿ...
ಅವಳಿಲ್ಲದ ಈ ಸಂಜೆಯಲಿ,
ವಿರಹವನ್ನೆಲ್ಲ ಕಾಗದೆದೆಯ
ಮೇಲೆ ಗೀಚಿ....ಪದಗಳನ್ನು
ಅವಮಾನಿಸಲಾರೆ.....
ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ...ಕಣ್ಣಿಟ್ಟು ಕನಸುಗಳ
ತುಂಬುತ್ತಿದ್ದವಳು....ಕಣ್ಣಿನಲಿ ಕಿರು
ಬೆರಳೊಂದನು ಆಡಿಸಿ ನಡೆದುಬಿಟ್ಟಳಲ್ಲ
ಸಾಕಿ...
ಸುರಿದದ್ದು...ಕಣ್ಣೀರೊ...ನೆತ್ತರೊ
ಎಂಬುದನ್ನು ಸಹ... ತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ
ನಿರ್ಧರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ...
ಒಲವಿನೂರಿಗವಳೆ...ರಾಣಿಯಂದು...
ನನಗಿಂದು ಅರಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲೆ...ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ಸಾಕಿ....
ನೋವಿನೂರಿನ ಸಿಂಹಾಸನಕೆ,
ನನ್ನನು ಅವಳು ರಾಜನನ್ನಾಗಿಸಿ...
ನಡೆದು ಹೋದದ್ದು..
No comments:
Post a Comment