ನೀನಿಲ್ದ ಊರಾಗ, ನೀನಿಲ್ದ ಮನಿಯಾಗ
ಒಬ್ನ ಕುಂತಿದ್ನಿ ನಿನ್ ವಿಚಾರದಾಗ
ಯಾರೊ ನಕ್ಕಂಗಾತು ಮನಿ ಹೊರಗ
ಎದ್ಬಂದ ನಿಂತೆ ಅಂಗಳದಾಗ
ಅಮಾಸಿ ಕತ್ತಲು ಹುಣ್ಣಿಮೆ ಬೆಳಕಿಲ್ಲ
ನೋಡಿದ್ರ ಬಾನಾನ ಚುಕ್ಕಿ ನಗಾಕ ಹತ್ತಿದ್ವು
ಮನಿ ಮುಂದಿನ ಮರಕ್ಕ ಸುತ್ತಗೊಂಡ
ಬಳ್ಳಿನು ನಗಾಕ ಹತ್ತಿತ್ತು
ಯಾಕ ನಗಾಕ ಹತ್ತಿರಿ ಅಂದೆ
ಚುಕ್ಕಿ ಅಂತು ನಿನ್ನ ಚೆಲ್ವಿದ್ದಾಗ ಅಕಿ
ಆಕಾಶದಂತ ಕಣ್ಣಾಗ ನಮ್ಮನ್ನ
ಎಣಸ್ಕೊಂತ ಆಕಿ ತೊಡಿಮ್ಯಾಲ
ಮಲ್ಗಿರತಿದ್ದಿ ಲೋಕಾನ ಮರತ
ಈಗೇನು, ಲೋಕಾನ ತಲಿಮ್ಯಾಲ
ಬಿದ್ಹಂಗ ಕುಂತಿಯಲ್ಲೊ
ಹ್ಞೂಂ, ಅದ್ನ ಕೇಳಿ
ನೀನ್ನ ನಗುವು ಹೂವಂತೆ
ಅದ್ಕ ಲಂಕೆ ಧಗಧಗಸಿಬಿಡ್ತು
ನಿನ್ನ ನುಡಿಯು ಹಾಡಂತೆ
ಅಲಾ, ಅದ್ಕ ದುರ್ಯೊಧನ
ಹಾರಾಡಿಬಿಟ್ಟ ಭೀಮನ ಕೈಯಾಗ
ನೀನ್ನ ನಗುವು ಹೂವಂತೆ
ಅದ್ಕ ಲಂಕೆ ಧಗಧಗಸಿಬಿಡ್ತು
ನಿನ್ನ ನುಡಿಯು ಹಾಡಂತೆ
ಅಲಾ, ಅದ್ಕ ದುರ್ಯೊಧನ
ಹಾರಾಡಿಬಿಟ್ಟ ಭೀಮನ ಕೈಯಾಗ
ನೀನು ಬರ್ತಿಯಂತ
ಮುಂಜಾನಿಯಿಂದ
ಕಾಯಾಕ ಹತ್ತಿದ್ನ್ಯಾ
ಮೂಡಣದಾಗ ಮೂಡಿದ ಸೂರ್ಯ
ಮರಳಿ ಮುಳಗಾಕ ಹತ್ತಿದ
ಗೂಡ ಬಿಟ್ಟ ಹಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲ
ಹೊರಳಾಕ ಹತ್ಯಾವ
ಸುಮಾ ತುಂಬಿನಿಂತ ಹೂವೆಲ್ಲ
ದುಂಬಿ ಹೀರಿ ಬಾಡಾಕ ಹತ್ಯಾವು
ಕಾಡಿಗೆ ಹೋದ ದನಗಳೆಲ್ಲಾ
ಮೇವುಂಡ ದೊಡ್ಡಿಗೆ ಹೊಂಟಾವು
ನೀ ಬರ್ತಿಯಂತ ಉಬ್ಬಿ ನಿಂತಿದ್ದ
ನನ್ನೆದಿ ಕುಗ್ಗಿ ಹೊಗ್ಯತಿ
ನಿನ್ನ ದಾರಿ ನೋಡಿ ನೋಡಿ
ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ನೊಂದು ಎರಡ ಹನಿ
ನೀರ ಸೊಸತು
ಗೂಡಿಗೆ ಜೇನಿನಾಸರೆ
ಜೇನಿಗೆ ಹೂವಿನಾಸರೆ
ಹೂವಿಗೆ ಲತೆಯಾಸರೆ
ಲತೆಗೆ ತರುವಿನಾಸರೆ
ಮುತ್ತಿಗೆ ಚಿಪ್ಪಿನಾಸರೆ
ಚಿಪ್ಪಿಗೆ ಮಳೆಯಾಸರೆ
ಮಳೆಗೆ ಮೋಡದಾಸರೆ
ಮೋಡಕೆ ಶರಧಿಯಾಸರೆ
ಪ್ರೀತಿ ನಿನಗಾಸರೆ
ನಿನಗೆ ನಾನಾಸರೆ
ನನಗೆ ಒಲವಿನಾಸರೆ
ಒಲವಿಗೆ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರಾಸರೆ
ನೀನೇಷ್ಟು ಕಳ್ಳಿಯದಿ
ಅನ್ನೋದು ಇವತ್ತ
ಗೊತ್ತಾತ ನೋಡು
ಆ ತಾವರೆ ಬಣ್ಣ ತಗೊಂಡು
ಮೈಗೆ ಬಳಕೊಂಡಿ
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲನ ಕಿತ್ತಗೊಂಡ
ಕಣ್ಣೀನ ಹುಬ್ಬ ತಿಡಕೊಂಡಿ
ಆ ಗಿಳಿ ಮೂಗ ಕಸಗೊಂಡ
ಮೂಗ ಇಟಕೊಂಡಿ
ಗುಲಾಬಿ ಅಂದ ಇಸಗೊಂಡ
ತುಟಿಗೆ ಹಚ್ಚಕೊಂಡಿ
ಆ ಮಲ್ಗಿ ನಗುವಾ ಕಸಗೊಂಡ
ನಗಾಕ ಹತ್ತಿ
ಮೋಡದ ಮಿಂಚನ್ನ ಕಿತ್ತಗೊಂಡ
ನಡೆಯಾಗ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿ
ನನ್ನ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರಿ ಕದ್ದ
ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಾಗ ಮಡ್ಕೊಂಡಿ
ನಿದ್ದೆನ ಕನಸನ್ನ ಸಹ ಕದ್ದ
ಓಡಾಡಕ್ಹತ್ತಿ ಮಳ್ಳಿ ಹಂಗ
ಎಲ್ಲಾ ಕದ್ದಾಕಿ ನನ್ನ
ಮನಸ್ಸನ್ಯಾಕ
ತಬ್ಬಲಿ ಮಾಡಿದಿ
ಅದನ್ನು ಒಂದ ಕದ್ದಿದ್ರ
ಎಷ್ಟ ಸುಖ ಇರ್ತಿತ್ತ
ಈ ಮನಸಿಗೆ...
ನೋಡು ಮುಂಗಾರು
ಮಳೆಯ ಸೊಬಗ
ನಿದಿರೆಯ ಮಂಪರು
ಬಿಟ್ಟೇಳೊ ಹುಡುಗ
ಹಾದಿ ಬದಿಯತುಂಬ
ಹಚ್ಚ ಹಸಿರನು ನೋಡ
ಊರಿನ ಕೇರೆಯು ತುಂಬ
ಈಜುವ ಗೆಳೆಯರ ನೋಡ
ಹೊಲದಲಿ ಹಚ್ವನೆ
ಹಾಸಿಗೆ ನೋಡ
ಗಿಡದಲಿ ಉದ್ದನೆ
ಕಾಯ್ಗಳ ನೋಡ
ಚಿಗುರೆಲೆ ಮೇಲೆ
ಹನಿಗಳ ನೋಡ
ಕೊಂಬೆಯ ಮೇಲೆ
ಹಕ್ಕಿಯ ನೋಡ
ಏನೀ ಸೊಬಗ
ನೋಡೊ ಹುಡುಗ
ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯ ಪಡೆಯಲು
ಕಾಮನಬಿಲ್ಲನೆತ್ತಿ ಬಾಣವ ಬಿಟ್ಟೆ
ಕಾಮಬಾಣಕಂಜಿ ಕಾಣದಾದಳು
ಪತ್ರವ ಬರೆದು ಮೇಘನಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ
ಮೇಘಾಕಾರವ ಕಂಡು ಮರೆಯಾದಳು
ಖರ್ಚು ಮಾಡ್ಕೊಂಥ ಹೋದಂಗೆಲ್ಲಾ
ಕುಡಕ್ಯಾನ ಹೊನ್ನು ಕರಗತ್ಯತಿ
ಖರ್ಚು ಮಾಡದ್ಹಂಗೆಲ್ಲಾ
ತಲೆನ ಬುದ್ದಿ ಹೆಚ್ಚಾಕ್ಕೊಂತ
ಹೋಕ್ಯತಿ
ಕತ್ಲು ಚುಕ್ಕಿನು ಬೇಕಂತ್ಯತಿ
ಚಂದ್ರಾನೂ ಇರ್ಲಂತ್ಯತಿ
ಹೂವು ದುಂಬಿನ ಬೇಕಂತ್ಯತಿ
ಗಾಳಿನೂ ಇರ್ಲಂತ್ಯತಿ
ನೆಲ ಮಳಿನ ಬೇಕಂತ್ಯತಿ
ಬಿಸ್ಲುನೂ ಇರ್ಲಂತ್ಯತಿ
ಹಿಂಗ...
ಪ್ರೀತಿ ನೀನ್ನ ಬೇಕಂತ್ಯತಿ
ಮತ್ತ ನನ್ನೂ ಇರ್ಲಂತ್ಯತಿ
ಮನೆ ಮನೆ ಬೇಡಿ ತಿನ್ನೊ
ಬಿಕ್ಷುಕನ ಮನೆಗ್ಹೊಗಿ
ಬಿಕ್ಷೆ ಬೇಡಿದ್ರ ಹೆಂಗ
ಕಣ್ಣ ಕಾಣದೋನ ಮುಂದ
ಹೋಗಿ ಊರಿಗೆ ಹೋಗೊ
ದಾರಿ ಕೇಳಿದ್ರ ಹೆಂಗ
ಮಾತೆ ಬರದವನ ಕೈಗೆ
ಶ್ರಂಗಾರ ಕಾವ್ಯ ಕೊಟ್ಟ
ಹಾಡಂತಂದ್ರ ಹೆಂಗ
ಹಂಗ...
ಪ್ರೀತಿ ಸುಖ ಬೇಡಿ ಬಂದೊವ್ಗ
ಪ್ರೀತಿ ಅಂದ್ರ ಏನಂತ ಕೇಳಿದ್ರ
ನನ್ ಬಾಳೆ ಹೆಂಗ
ನೊಣ ಬೆಲ್ಲಾನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಮಾವುನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಆನೆ ಕಬ್ಬನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಬಾಳೆನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಆಸೆ ಹೆಣ್ಣನ್ನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಹೊನ್ನನ್ನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಜೀವಾ ಸುಖಾನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ದುಃಖ಼ಾನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ದೇಹಾ ಹುಟ್ಟನ್ನು ಬೇಡತ್ಯತಿ
ಆದ್ರ ಮರಣಾನ ಬೇಡಂತ್ಯತಿ
|| ಎಲ್ಲಾರು ಹೇಳ್ತಿರ್ತಾರ
ನನ್ನ ಉಸಿರನ್ಯಾಗ
ನಿನ್ನ ಹೆಸರು ಐತಂತ ||
ಆದ್ರ ನಾನ್ ಹೇಳ್ತಿನಿ
ನಿನ್ನ ಉಸಿರಾಗ
ನನ್ನ ಹೆಸರು ಐತಂತ
ನಿನ್ನ ಉಸಿರು ನಿಂತ
ಹೋದ್ರ...
|| ನನ್ನುಸಿರ ನಿಂತ್ಹೊಕ್ಕ್ಯತಿ ||
ಹಣ್ಣು ತುಂಬಿದ ಕೊಂಬಿನ
ಯಾವಾಗ್ಲೊ ಬಾಗಿರತ್ಯತಿ
ಹೂ ತುಂಬಿದ ಬಳ್ಳಿನ
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬಾಗಿರತ್ಯತಿ
ತನೆ ತುಂಬಿದ ನೆಲ್ಲೆ
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬಾಗಿರತ್ಯತಿ
ವಿಚಾರ ತುಂಬಿದ ಕಾಯನ
ಯಾವಾಗ್ಲೂ ಬಾಗಿರತ್ಯತಿ
ಹೂ ಕೊಟ್ಟೆ
ಹ್ಞೂಂನ ಅನ್ನಲಿಲ್ಲ
ಪತ್ರ ಕೊಟ್ಟೆ
ಉತ್ತರಾನ ಕೊಡಲಿಲ್ಲ
ಬಳೆ ಕೊಟ್ಟೆ
ಬಳಿಗೆ ಬರಲಿಲ್ಲ
ಮೂಗುತಿ ಕೊಟ್ಟೆ
ಮೂತಿನ ನೋಡಲಿಲ್ಲ
ಮೊಬೈಲ್ ಕೊಟ್ಟೆ
ಮಾತ ಆಡಲಿಲ್ಲ
ಸುಬ್ಬಿ, ಸುಮ್ನ
ಹ್ಞೂಂ ಅನ್ನು ಇಲದಿದ್ರ
ಮುಂದ್ಕ ನಮ್ಮಪ್ಪ
ಯಾವದ್ಕನು ರೊಕ್ಕಾನ
ಕೊಡಂಗಿಲ್ಲ
ಬೆಳ್ಳ ಬೆಳ್ಳನೆ ಮೋಡ
ಬೆಳ್ಳಿ ಬಟ್ಟಲು ಮೋಡ
ಹಾಲು ಚೆಲ್ಲಿದ ಮೋಡ
ಏನಾತ
ಭೂಮಿಗೆ ನಾಕ
ಹನಿ ಮಳಿನ
ಹುಯ್ಯಲಿಲ್ಲಂದ್ರ
ಏನ ಬಂತ ನಮ್ಮವ್ವ
ಕಪ್ಪ ಕಪ್ಪಾನ ಭೂಮಿ
ಕಪ್ಪಾ ಬಯಲ ಸೀಮಿ
ಗಡಿಗೆ ತುಂಬಾ ಬಂಗಾರ
ಕೊಟ್ಟರು ಸಿಗದಂತ ಭೂಮಿ
ಏನಾತ
ಬಿತ್ತಿದ ನಾಕ ಕಾಳಿಗೆ ಜೀವ
ತುಂಬಲಿಕ್ಕಂದ್ರ ಏನ ಬಂತ
ನಮ್ಮವ್ವ
ಕೆರಿ ತುಂಬ ತುಂಬೈತಿ
ಬಿಸಲಿಗೆ ಥಳಥಳಂತ ಹೊಳಿತೈತಿ
ನೋಡ್ದೊರ ಕಣ್ಣಾಗ ತೇಲಾಕ ಹತ್ತೈತಿ
ಏನಾತ
ಊರಿಗೆ ಹೋಗೊ ಬರೋ ಜನರ ದಾಹನ
ಇಂಗಸಲಿಲ್ಲಂದ್ರ ಏನ ಬಂತ
ನಮ್ಮವ್ವ
ಆ ಗಾಳಿಯ ತುಂಟಾಟಕೆ
ನಲಿದಾಡುವ ನಿನ್ನಿ ಮುಂಗುರುಳು
ಕದಿತಾವ ನನ್ನ ನಿದಿರೆಯ ಹಗಲಿರುಳು
ನೀನಗಲ್ಲದೆ ಇನ್ನಾರಿಗೆ ಹೇಳಲಿ ನನ್ನಿ ಗೋಳು
ಬಾರೆ ಭಾಮೆ ನಾವಿಬ್ಬರು ಒಂದಾಗಿ
ಕಟ್ಟೋಣ ಹೊಸಬಾಳು
ಅಂದು ಕುವೆಂಪುರವರು ಬರೆದರು
ತೆರೆದಿದೆ ಮನೆ ಓ ಬಾ ಅತಿಥಿ...
ಇಂದಿನವರು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ
ಬರದಿರು ಮನೆಗೆ ಓ ಅತಿಥಿ...
ನೀವು ಬಂದರೆ ಮನೆಯವರಿಗೆಲ್ಲರಿಗೂ
ಆಗತ್ಯತಿ ಫಜೀತಿ
ಹಿಂಗ್ಯಾಕ ನೋಡತಿದಿ ನನ್ನ
ಕದ್ದುಮುಚ್ಚಿ ಕದ್ದುಮುಚ್ಚಿ
ಎದೆಯಾಗ ಬರಲೊಲ್ಯಾಕ
ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ಕಟ್ಟಿ
ಓಡುತಿಯಾಕ ನನ್ನ
ನೋಡಿ ನೋಡಿ
ಮನಸ್ಯಾಕ ನೊಯಿಸುತಿ
ಕನಸಲಿ ಕಾಡಿ ಕಾಡಿ
ಎದೆಯಾಗ ಹಚ್ಚಿದೆ ನೀನು
ಪ್ರೀತಿಯ ಕಿಚ್ಚನು ನಾಚಿ ನಾಚಿ
ಸುಸ್ತಾಗಿ ಹೋದೆನು ನಿನ ಸೊಬಗಿನ
ಕವಿತೆ ಗೀಚಿ ಗೀಚಿ
ಕತ್ಲಾಗಿನ ದೀಪ ತಂದು
ಬೆಳಕನ್ಯಾಗ ಇಟ್ಹಂಗ
ಹೊಳ್ಯಾಗ ತೇಲೊ ತೆಪ್ಪಾನ
ತಂದು ಬಂಡಿ ಹಾದ್ಯಾಗ ಬಿಟ್ಹಂಗ
ಗೂಡನ್ಯಾಗ ಹುಟ್ಟೊ ಹಕ್ಕಿ ಮೊಟ್ಟೆನಾ
ಮನ್ಯಾನ ಒಲಿ ಹಂಚಿನ ಮ್ಯಾಲ ಇಟ್ಹಂಗ
ನನ್ ಮನದಾಗಿನ ಮಾತು
ನಿನ್ನ ಮಡಿಲಿಗ ಹಾಕಿದ್ರ
ನೀ ನಡೆಯೊ ದಾರಿಗೆ
ಕಸ ಮಾಡಿದೆಲ್ಲ
ಗೆಳತಿ ಅಳಬ್ಯಾಡ ನೀ ಹಿಂಗ
ಅಂಗಳ್ದಾಗ ಕುತಗೊಂಡ
ನೀನತ್ರ ನನ್ನೆದಿಗೆ ಬರೆ
ಎಳದ್ಹಂಗಾಕ್ಯತಿ
ನಿನ್ ಕಣ್ಣಾನ ನೀರು
ಬಲು ಉಪ್ಪದಾವು
ನೀನತ್ರ ಜಾರೊ ಆ ಮುತ್ತು
ನನ್ನೆದಿನ ಸೇರ್ತಾವು
ಉರಿಯೊ ಬೆಂಕ್ಯಾಗ
ತುಪ್ಪ ಸುರದ್ಹಾಂಗ
ಗಾಯದೆದಿಗ ನಿನ್ನ
ಮುತ್ತ ಬಂದ ಸೇರಿದ್ರ
ಹೆಚ್ಚ ತ್ರಾಸಾಗ್ತ್ಯತಿ
ಗೆಳತಿ ಹೆಚ್ಚ
ತ್ರಾಸಾಗ್ತ್ಯತಿ
ಹೂವಿಂದ ಪ್ರೀತಿನ
ಹುಟ್ಟುಸ್ತಾರ
ಮುಳ್ಳಿಂದ ಪ್ರೀತಿನ
ಸಾಯಸ್ತಾರ
ನೀರಿಂದ ಬೆಳೆನ
ಬೆಳಿತಾರ
ಬೆಂಕಿಯಿಂದ ಬೆಳೆನ
ಸುಡತಾರ
ನೀನು...
ನನ್ನ ಸೀರೆಯ
ಸೇರಗಾಗಿದ್ದರೆ...
ನನ್ನ ಕಂಬನಿಯ ನೋವು
ನಿನಗರಿವಾಗುತಿತ್ತು
ನನ್ನ ಹಣೆಯ
ಕುಂಕುಮವಾಗಿದ್ದರೆ...
ಭಯದ ಬೆವರಿನ
ವಾಸನೆ ತಿಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು
ನನ್ನ ಮಂಚದ
ದಿಂಬಾಗಿದ್ದರೆ...
ಒಡಲಾಳದ ಅಳವು
ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿತ್ತು
ಬಾಲ್ಕನಿ ಮೇಲೆ ಬೀಸುವ
ತಂಗಾಳಿಯಾಗಿದ್ದರೆ...
ಮನದಾಳದ ಮಾತನು
ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೆ
ನನ್ನ ಮನೆಯ
ಕನ್ನಡಿಯಾಗಿದ್ದರೆ...
ನನ್ನ ಮೊಗದ ಭಾವನೆಗಳ
ನೊದುತ್ತಿದ್ದೆ
ನನ್ನ ಕೋಣೆಯ
ಗೋಡೆಯಾಗಿದ್ದರೆ...
ಎದೆಯಾಳದ ಕನಸುಗಳನು
ಚಿತ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ
ಹೇಳದೆ-ಕೇಳದೆ
ಬರೆಯದೆ-ಓದದೆ
ಪ್ರೀತಿಗೆ ನೋವನು
ನೀಡಿ
ನೀನು...
ನಡೆದುಬಿಟ್ಟೆ
ಸಂಪಿಗೆ ಸೊರಗಿರೆ
ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮುದುಡಿರೆ
ಕಮಲವು ಕಮರಿರೆ
ನಲ್ಲ ನೀ ಬರದಿರೆ
ಮಳೆಯು ಮರೆಯಾಗಿರೆ
ಸೂರ್ಯನು ಸುಡುತಿರೆ
ನೆರಳು ನೋಯುತಿರೆ
ನಲ್ಲ ನೀ ಬರದಿರೆ
ಮನವಿದು ಮೀಡಿಯುತಿರೆ
ಕನಸದು ಕರಗುತಿರೆ
ಆಸೆಯು ಆರುತಿರೆ
ನಲ್ಲ ನೀ ಬರದಿರೆ
ಸಂಜೆಯು ಸರೆಯುತಿರೆ
ಮಾತದು ಮರೆಯುತಿರೆ
ನಗುವದು ನೋವಾಗುತಿರೆ
ನಲ್ಲ ನೀ ಬರದಿರೆ
ಹಕ್ಕಿಯು ಹಾರುತಿರೆ
ಮೋಡವು ಮುದುಡುತಿರೆ
ಗಾಳಿಯು ಗುನುಗುತಿರೆ
ನಲ್ಲ ನೀ ಬರದಿರೆ
ಬಂದುಬೀಡು ಬಾಣದಂತೆ
ಧುಮುಕಿಬಿಡು ದುಂಬಿಯಂತೆ
ಮುದ್ದಾಡಿಬಿಡು ಮರೆಯದಂತೆ
ಬೆರೆತುಬಿಡು ಬೇರ್ಪಡಿಸದಂತೆ
ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ನನಗರಿಯದೆ
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕವಿ ಸದ್ದಿಲ್ಲದಂತೆ
ಮಲಗಿಯೇ ಬಿಟ್ಟ ಯಾರೀಗೂ
ಅರಿವಾಗದಂತೆ
ಕಾರಣ...
ಕದ್ದು ಕದ್ದು ಬರೆಯುವರ ಕಂಡು
ಬಳಸಿಕೊಂಡವರಧಿಕಾರವ ಕಂಡು
ಭಾವನೆಗಳ ತಿರುಚುವವರ ಕಂಡು
ನಂಬಿಕೆಯ ಹುಗಿಯುವವರ ಕಂಡು
ಲಾಲಸೆಗಾಸೆಗಾಗಿ ಬದುಕುವರನು ಕಂಡು
ಮಲಗಿಯೇ ಬಿಟ್ಟನವನು
ನನ್ನೊಳಗಿನ ಕವಿಯೆಂಬ
ಭ್ರಮೆಯ ಶಿಶು
ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು
ಸೂರ್ಯನು ಕರಗುವ ಹೊತ್ತು
ಶಾಲೆಯು ಬಿಡುವ ಹೊತ್ತು
ಕಟ್ಟೆಯ ಮೇಲೆ ಡಬರಿ ಇತ್ತು
ಡಬರಿ ಒಳಗೆ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟಿತ್ತು
ಉಪ್ಪಿಟ್ಟಿನ ವಾಸನೆ ಮೂಗಿಗೆ ಬಡೆದಿತ್ತು
ಹೊಟ್ಟೆಯು ತುಂಬಾ ಹಸಿದಿತ್ತು
ಬಾಯಲಿ ನೀರು ಸೋರಿತ್ತು
ಶಾಲೆಯ ಘಂಟೆಯು ಬಾರಿಸಿತು
ಎಲ್ಲರ ಸಾಲು ಸರತಿ ನಿಂತಿತು
ಕೈಯಲಿ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ಕುಳಿತಿತ್ತು
ಖಾರದ ಪುಡಿ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿತ್ತು
ಹೊಟ್ಟೆಯ ತಳಮಳ ನಿಗಿತ್ತು
ನೀರು ಒಡಲನು ಸೇರಿತ್ತು
ಪಾಟಿಚೀಲವು ಮನೆ ಗೂಟಕೆ ನೇತಿತ್ತು
ಎಂಥ ಹ್ರದಯವಂತ
ಗೆಳೆಯಾ ನೀನು
ನನ್ನ ಶಾಲೆಯ ಹಣವನ್ನು
ನೀನೆ ಪಾವತಿಸಿದೆ
ನಿನ್ನ ಮನೆಯೂಟವನ್ನು
ನನಗೆ ಬಡಿಸಿದೆ
ನಿನ್ನ ಬಟ್ಟೆಯನ್ನು
ನನಗೆ ತೋಡಿಸಿದೆ
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನು
ನನಗೆ ಕೊಡಿಸಿದೆ
ನಿನ್ನ ಕೆಲಸವನ್ನು
ನನಗೆ...
ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲ ನನಗೆ
ನೀಡಿದ ನೀನು
ಎಂಥ ಹ್ರದಯಹೀನವಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ
ನೀನು ಗೆಳೆಯಾ, ಮೊನ್ನೆ ಕೊಟ್ಟ
ನೂರು ರೂಪಾಯಿಯನ್ನು
ಮರಳಿ ಕೇಳಿದೆಯಲ್ಲ
ಬೇರೆ ಯಾರೊ ಎಣ್ಣೆಯನು
ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲೆಂಬುದಕೆ ದೀಪವದುರಿಯುವುದಿಲ್ಲ
ಉರಿಯುವುದು, ಬೆಳಕನೀಡುವುದದರಧರ್ಮ
ಬೇರೆ ಯಾರೊ ನೀರನ್ನು
ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲೆಂಬುದಕೆ ಹೂವರಳುವುದಿಲ್ಲ
ಮೊಗ್ಗಾಗುವುದು, ಅರಳುವುದದರಧರ್ಮ
ಬೇರೆ ಯಾರೊ ಮೇವನ್ನು
ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲೆಂಬುದಕೆ ಹಾಲನಿಯುವುದಿಲ್ಲ
ಹಡೆಯುವುದು, ಹಾಲನಿಯುವುದದರಧರ್ಮ
ಬಾಣ ನಿನ್ನ ಬತ್ತಳಿಕೆಯಲ್ಲಿರುವವರೆಗೆ
ಮಾತ್ರ ಅದು ನಿನ್ನದು
ಶರಬಿಟ್ಟ ಮೇಲಾಗುವ
ಪರಿಣಾಮ ನಿನ್ನದಲ್ಲ
ಕೈಯೊಳಗಿನ ಕನ್ನಡಿ
ಕೈಜಾರುವವರೆಗೂ ಅದು ನಿನ್ನದೆ
ಜಾರಿದ ಮೇಲಾಗುವ
ಪರಿಣಾಮ ನಿನ್ನದಲ್ಲ
ಮಾತಾಡುವ ಮೊದಲು
ಮಾತುಗಳು ನಿನ್ನವೆ
ಆಡಿದ ನಂತರ ಬೀರುವ
ಪರಿಣಾಮ ನಿನ್ನದಲ್ಲ
ಮಾತು ಆಡಿದ್ರೆ ಹೊತು
ಮುತ್ತು ಒಡದ್ರೆ ಹೊತು
ಮುತ್ತಿನಂಥ ಮಾತು
ಕನ್ನಡಿಯನ್ನು ಒಡೆದು ಹಾಕಿದರು
ಪ್ರತಿಬಿಂಬವ ತೋರದೆ ಇರದು
ಗಂಧವನು ಕಡೆದು ಹಾಕಿದರು
ಸುಗಂಧವನು ಬೀರದೆ ಇರದು
ಕಬ್ಬನ್ನು ರುಬ್ಬಿ ಹಾಕಿದರು
ಸಿಹಿಯ ನೀಡದೆ ಇರದು
ಮರವದು ಕಾಯಿ ಬಿಟ್ಟರು
ಬಿಡದಿದ್ದರೂ ಅದು ಮುಪ್ಪಾಗುವದು
ಬಳ್ಳಿಯೊಂದು ಹೂ ಬಿಟ್ಟರು
ಬಿಡದಿದ್ದರು ಒಣಗುವದದು
ದೇಹವಿದು ದುಡಿದರು
ದುಡಿಯದಿದ್ದರು ಹಣ್ಣಾಗುವದು
ಮರವದು ಕಾಯಿ ಬಿಟ್ಟರೆ
ಅದರ ರುಚಿ ನೆನಪುಳಿಯುವದು
ಬಳ್ಳಿಯದು ಹೂ ಬಿಟ್ಟರೆ
ಅದರ ಗಂಧ ನೆನಪುಳಿಯುವದು
ದೇಹವಿದು ದುಡಿದರೆ
ಅವನ ಸ್ಮಾರಕವುಳಿಯುವದು
ಎದಿಯುದ್ಕ ಬೆಳೆದ ನಿಂತ
ಮಗ ದುಡಿತಿಲ್ಲಂದ್ರ ತಂದಿಗೆ
ಎದೆನೋವು ಶುರುವಾಗ್ತದ
ನೆರೆತ, ಬೆಳೆದ ನಿಂತ ಮಗಳು
ಮದುವಿಯಾಗಾಕ ಒಲ್ಲಂದ್ರ
ತಾಯಿಗೆ ತಲೆನೋವು ಶುರುವಾಗ್ತದ
ಹೊಲದ ತುಂಬಾ ಪಿಕ ಹಾಕಿ
ಫಸಲ ಬರತಿಲ್ಲಂದ್ರ ರೈತಗ
ಎದೆನೋವು ಬರ್ತದ
ಊರೊರ ಹೊಲದಾಗ ಖಾಸಗಿ
ಆರ್ಸಾ ಕೆಲಸಿಲ್ಲಂದ್ರ
ಈಕಿಗೆ ತಲೆನೋವು ಬರ್ತದ
ಹಾವಿಗೆ ಹಾಲು ಹಾಕಿದ್ರು
ಅದು ಕಚ್ಚೊದ್ನ ಬಿಡೊದಿಲ್ಲ
ನಾಯಿಗೆ ಮ್ರಷ್ಟಾನ್ನ ಬಡಿಸಿದರು
ಅದು ಹೇಸ್ಗಿ ತಿನ್ನೊದನ್ನ ಬಿಡೊದಿಲ್ಲ
ಉರಿದ ಕೊರಡನು ನೆಟ್ಟು
ನೀರುಣಿಸಿದೊಡೆ ಚಿಗುರೊಡೆಯುವುದೇ ?
ಬೆಂದ ಕಾಳುಗಳನು
ಉತ್ತಿ ಬಿತ್ತಿದೊಡೆ ಚಿಗುರೊಡೆಯುವುದೇ ?
ಮದಸಲಗದ
ಸದ್ದಡಗಿಸುವುದೊಂದಿರುವೆ
ಕೇಸರಿಯ ಸೊಕ್ಕನ್ನು
ಮುರಿಯಿತೊಂದು ನೊಣ
ಮಹಾಬಂಡೆಯನೆ
ಸಿಳಿತೊಂದುಳಿ
ದಟ್ಟಡವಿಯನೆ
ಸುಟ್ಟುಹಾಕಿತೊಂದು ಕಿಡಿ
ದೊಡ್ಡ ನಾವೆಯೊಂದನೆ
ಮುಳುಗಿಸಿತೊಂದು ರಂದ್ರ
ಆಂಗ್ಲ ಸಾಮ್ರಾಜ್ಯವನೆ
ನಡಗಿಸಿತೊಂದು ದಂಗೆ
ಭಯಂಕರ ರೋಗವನೆ
ಹತ್ತಿಕ್ಕಿತೊಂದು ಲಸಿಕೆ
ಆರಡಿ ದೇಹವನೆ
ಮಲಗಿಸುವುದೊಂದು ಸೊಳ್ಳೆ
ಚಿಕ್ಕದು, ಸಣ್ಣದೆಂಬ
ತಿರಸ್ಕಾರವಿರದಿರಲಿ
ಹಸು ಹಾಲ ಕರಿದಿದ್ರ
ಕಟ್ಕನ್ಗೆ ಮಾರ್ತಾರ
ಕೋಳಿ ಮೊಟ್ಟಿ ಹಾಕದಿದ್ರ
ಕುತ್ಗಿನ ಕೊಯ್ತಾರ
ಮರ ಹಣ್ಣು ಬಿಡದಿದ್ರ
ಬಡ್ಡಿನ ಕಡಿತಾರ
ಬಳ್ಳಿ ಹೂ ಕೊಡದಿದ್ರ
ಬೇರಿಂದ್ಲೆ ಕಿತ್ತೊಗಿತಾರ
ಕೆರಿಗೆ ನೀರು ಬಂದಿಲ್ಲಂತ
ಮೈದಾನ ಮಾಡ್ತಾರ
ಬಾವ್ಯಾಗ ನೀರಿಲ್ಲಂತ
ಮುಚ್ಚಿ ಗುಡಿನ ಕಟ್ತಾರ
ಹಳ್ಳಾಗ ನೀರಿಲ್ಲಂತ
ಕಸದ ರಾಶಿನ ಹಾಕ್ತಾರ
ಸಮುದ್ರ ಸಿಹಿಯಿಲ್ಲಂತ
ಅದ್ಕ ಬರೀ ವಿಷಾನ ಬಿಡ್ತಾರ
ಜನರಿಗೆ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ
ಬರದಿದ್ರೆ ಯಾವದನ್ನೂ
ಉಳಿಸೊದಿಲ್ಲ
