ನಿನ್ನದೆ ಮದಿರೆ

ಮೋಹಕ ನಗುವಿನೊಂದಿಗೆ
ಅಂದೇದೆಯಲಿ ನೀ ಹಚ್ಚಿ, ಬಿಟ್ಟು
ಹೋದ ಪ್ರೀತಿಯ ಬೆಂಕಿಯ ಆರಿಸಲು...
ಕುಡಿಯುತಿರುವೆ, ಬಟ್ಟಲು...ಬಟ್ಟಲು..ಮದಿರೆ..
ಕುಡಿದಷ್ಟೂ... ಹೆಚ್ಚಾಗುತಿದೆ ವಿನಃ...
ನಂದಿ ಹೋಗುವ ಸೂಚನೆಯನ್ನೆ ತೋರುತಿಲ್ಲ

ಮಧುಪಾತ್ರೆಯಲಿ ಮಲಗಿದ ಮಧ್ಯಕ್ಕೆ
ಹಚ್ಚಿದ ಬೆಂಕಿಯನು ನಂದಿಸಬಹುದು...
ಕುಡಿದಾದರೂ...
ನಾ ಹೇಗೆ ನಂದಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಿ ? ನನ್ನೆದೆಯ ಬೆಂಕಿಯ,
ಮಧು ತುಂಬಿದ ನಿನ್ನದರದಿಂದ, ನನ್ನದರಕೆ
ಒಲವೆಂಬ ತಂಪನು ಸುರಿಯುವವರೆಗೂ...

ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವೇಯಾ...?
ಈ ಮದಿರೆಯ ದಾಸನನು, ನೆನಪುಗಳ ಕೆಸರಲಿ
ಸಿಕ್ಕು ನರಳಾಡುತಿರುವೆ, ನಿನ್ನ ಹೆಸರನೆ
ಕೂಗಿ...ಕೂಗಿ...
ಕಿರು ಬೆರಳಾದರೂ ನೀಡು, ಎದ್ದು ಬರುವೆ ಈ
ನರಕದಿಂದ,  ಇಲ್ಲವೆ.....
ಚೂರು ವಿಷವಾದರೂ ಕುಡಿಸಿಬಿಡು
ಮರೆಯಾಗಿ ಬಿಡುವೆ ಈ ಲೋಕದಿಂದ