ಇರುಳ ಕನಲಿಕೆಗಳ ಕಾಟವ ತಾಳಲಾರದೆ
ಸುಳಿಗಾಳಿಯ ತಂಪಿಗೆ ನರಳಲಾರದೆ
ಸುಂಯ್ಯಗುಡುವ ಸೊಳ್ಳೆಯ ಸದ್ದನು ಸಹಿಸಲಾಗದೆ
ಮಂದ ದೀಪದ ಬೆಳಕಿನ ಕಾವನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದೆ
ನಿನ್ಹೆಸರಿನಲಿ ಮಾಡಿರುವೆನಲ್ಲ ಜಾಗರಣೆ
ಉರಿವ ತನುವಿಗೆ ತಣ್ಣೀರನು ಸುರಿದುಕೊಂಡು,
ದಿನವು ಜಡೆಯಾಗಲು ಜಗಳವಾಡುವ ಹೇರಳುಗಳನು ಸಡಿಲಿಸಿ..
ಮೂಡಣವು ಚೆಲ್ಲಿದ ಬಂಗಾರ ಬೆಳಕಿಗೆ ಮೈಯೊಡ್ಡಿ,
ಕಾದಿರುವೆ ತಲೆಬಾಗಿಲ ಚೀಲಕದ ಸದ್ದಿಗೆ
ಕಿವಿಗಳನು ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿ
ವಿರಹದೊರೆ ಕೊಳಲ್ಪಿಡಿದವನಿಗೂ ಹಚ್ಚಿರುವೆ ದೀಪ
ಕರುಣಿಸಿ...ಕರಗಿಸಲಿ ನಿನ್ನೆದೆಯೊಳಗಿನ ಕೋಪ
ಕೊನೆಯಾಗಲಿ ಈ ಘಳಿಗೆಗೆ ನಿನ್ನ ಕಾಯುವಿಕೆಯ ಜಪ
ಬಂದಾಗ ನಿನಗರಿವಾಗುವುದು ನನ್ನೊಳಗಿನ ತಾಪ
ತೋರಿಸಿಬಿಡು..ನೀನಾಗ ಈ ಬೆಲ್ಲದ ಗಲ್ಲದಾ.... ಮೇಲೆ
ನಿನ್ನೆಲ್ಲ ಪ್ರತಾಪ
ತೊಟ್ಟ ಬಳೆಗಳಲ್ಲೊಂದೆರಡಾದರೂ ವಡೆದು ಬಿಡಲಿ...
ಹರಡಿದ ಧೂಪದ ಸುವಾಸನೆಯು... ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ
ಮೈ ಬೇವರಿಗೆ ನಾಚಿಕೊಳ್ಳಲಿ
ತಿಳಿ ಬೆಳಕು ಧಗಧಗನೆ ಉರಿದುಕೊಳ್ಳಲಿ,
ನಮ್ಮೊಳಗಿಬ್ಬರಲಿ ಹೊತ್ತಿದ ಉರಿಯು... ತಣ್ಣಗಾಗಿಬಿಡಲಿ
No comments:
Post a Comment