ನನ್ನುಸಿರನು ಬೇರಸಿ

ರನ್ನೆ.... ಎಷ್ಟೀದ್ದರೇನು ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೇನು!!
ಬಾಚಿ, ಹೆಕ್ಕಿ ಹೊಸೆಯುವುದಿಲ್ಲವೆ ನಾನು ?
ಇರದಿದ್ದರೇನು ? ಹೇರಳುಗಳಿಗೆ ಎಣ್ಣೆ..
ನವೀರಾಗಿ ಬಾಚಿ..ಜಡೆಯ ಕಟ್ಟುವೆ ಕೇಳೆ ಜಾಣೆ
ಜಗದಲಿ ನಿನಗಿಂತಲೂ ಸುಂದರಿಯ ನಾ ಕಾಣೆ

ತುಂಬಿಲ್ಲವೆ ನಮ್ಮ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೊಂದು ಜೇನು !!
ತರು ಲತೆಗಳ ಮಿಲನಕರಳಿಲ್ಲವೆ ಮಡಿಲಲೊಂದು ಹೂವು
ಸಿರಿತನದ ಬೇಗುದಿಯೊಂದನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ
ಸುರಲೋಕದ ಸುಖವು ಸಂಕಟಗೊಳ್ಳುತಿಹುದು...
ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನೋಡಿ..

ನಿನಗದೇಷ್ಟು ವಂದಿಸಲಿ ಕರುಣಾಮಯಿ...
ತುಳಿಯುವ ಸಪ್ತಪದಿ ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳುಗಳ
ಹಾಸೆಂದರಿತಿದ್ದರೂ...ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ನಡೆದುಬಂದೆ
ನನಗೆಂದೆ...ಹರಿದ ಸೀರೆಯ ಸೆರಗಂಚಲಿ
ಪ್ರೀತಿಯ...ಬುತ್ತಿಯನು ಕಟ್ಟಿ..ತಂದೆ

ಹೊಸ್ತಿಲಿಲ್ಲದವನ ಬೆನ್ನು ಬಿದ್ದು ಬಂದವಳೆ...
ಸೂರು... ನೆರಳಿಲ್ಲದ ತಿರುಕನಿಗೆ ಒಲಿದವಳೆ..
ಹಣಕೊಟ್ಟು ತರುವುದಿರಲಿ... ಊರ ತೋಟದ
ಹೂವೊಂದನು ಮುಡಿಸದವನಿಗೆ ಒಲಿದ ಲಕ್ಷ್ಮೀಯೆ..
ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವೆ ಹುಡಿಯೊಳಗಿನ ಲೋಹಕ್ಕಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ

ಹೊತ್ತಿನನ್ನವ ಕುಚ್ಚಲು... ಮಣ್ಣ ಮಡಿಕೆಯೂ
ಇಲ್ಲದವನ ಮಡದಿಯಾದವಳೆ...
ಹೊತ್ತೊತ್ತಿಗಿಲ್ಲದಗುಳಿಗೆ ಬತ್ತಿದೆಯನು ಕಂದನು
ಗೀರುವ... ನೋವ ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವವಳೆ
ನೋವೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ.. ನಗುವೊಂದೆ ನಿನಗಿರಲೆನ್ನುವವಳೆ..

ಏನು ಕೊಡಲೆ... ಮಡದಿ ನಿನ್ನೀ... ತ್ಯಾಗಕೆ
ಸರಿದೂಗುವುದೆ..ನಿನ್ನೊಲವಿಗೆ ನಿರ್ಜೀವ ಕಾಣಿಕೆ
ನೀನೊಬ್ಬಳು ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದ ಅವತಾರ ಕನ್ನಿಕೆ
ಏನಿದೆ... ನನ್ನಲಿ ನಿನ್ನೊಲವೊಂದನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ
ಮಲಗಿಬಿಡುವೆ ಸುಮ್ಮನೆ.... ನಿನ್ಮಡಿಲಿಗೆ, ನಿನ್ನುಸಿರಿಗೆ
ನನ್ನುಸಿರನು ಬೇರಸಿ