ಭೀಷ್ಮ

ಭೀಷ್ಮ

          ಶರ ಶಯನವನೇರಿದ
          ಶ್ವೇತದಾರಿ
             
                                ಮಾನಸ ಮಾತೆಯ
                                ಮಡಿಲದಾರಿ

        ಆತ್ಮಿಚ್ಚೆ ಕವಚದ
        ಧನುರಧಾರಿ

                             

ಕನಸು ಮನಸು

ಕನಸು ಮನಸು

                     ಎದೆಯ ಮೇಲಿನ
                     ಕೌಸ್ತುಭದ ತುಂಬಾ
                     ನಿನ ಮನಸು
                     ಅರಿಯದೆ ಹೋದೆ
                     ಎದೆಯೊಳಗಿನ ನೂರಾರು
                     ಕನಸು.

ಅಂದದ ಹೂವನು ಮುಡಿಗೆರಿಸುವ
ನಿನ್ನ ಚಪಲ| ಅದರೊಳಗಿನ
ಗಂಧವ ಸವಿಯುವುದಿಲ್ಲವಾಯಿತೆ
ಹಂಬಲ

                    ಕರಿ ಇರುಲೋಳು, ಕರಿ ಆಗಸದಲಿ
                    ಚಂದಿರನ ಮೊಗದಲ್ಲೂ ನೀ
                   ಹುಡುಕುವೆ ಕರಿ ಮಚ್ಚೆಗಳ
                   ಕಾಣದೆ ಸೋತೆ ಕರಿ ರಾತ್ರಿಯೊಳು
                   ಕರಿ ಮಚ್ಚೆಗಳ ಚಂದ್ರನು
                   ಚೆಲ್ಲುವ ಹಾಲಂತ ಬೆಳಕನ್ನ 

ಕನಸು ಚೂರು

ಕನಸು ಚೂರು

ಚೆಂದದ ಸೀರೆ ಹರಿದೆ
ಹೋಯ್ತು ಮುಳ್ಳಿಗೆ
ಸಿಲುಕಿ

                         ಅಂದದ ಕನ್ನಡಿ ಒಡಿದೆ
                         ಹೋಯ್ತು ಗಾಳಿಗೆ
                         ನಲುಗಿ

ಗಂದದ ಹೆಣ್ಣು ಉರಿದೆ
ಹೋಯ್ತು ಕಾಮದ
ಬೆಂಕಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ 

ಜೋಕಾಲಿ

ಜೋಕಾಲಿ

                      ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳು
                      ಶ್ರಾವಣದ ಜೋಕಾಲಿ ಹಂಗ
                      ಮಲಗಿದ್ರ ಹತ್ರಕ ಬರ್ತಾವು
                      ಎದ್ರ ದೂರಕ ಹೋಕ್ತಾವು  

ಮುತ್ತು

ಮುತ್ತು 
             
           ಮಂದಿ ಎಷ್ಟರ ಹುಚ್ಚರದಾರಂದ್ರ
           ಮುತ್ತ ತರಾಕ ಸಾಗರಕ ಹೋಗ್ತಾರ
           ಅವರಿಗೇನ ಗೊತ್ತ ...ಮುತ್ತಿನ ರಾಶಿ
           ನಿನ್ ಕಣ್ಣಾಗೈತಂತ.

                                             ಸ್ವಾತಿ ಹನಿ ಬೇಕ ಸಾಗರದ ಮುತ್ತಾಗೋಕ
                                             ನಿನ ಕಣ್ಣಾನ ಹನಿ ಜಾರಿದ್ರ ಸಾಕ ಮುತ್ತಾಗೋಕ
                

ಬರೀ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ್ಯಾಗ

ಬರೀ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ್ಯಾಗ ......

               ಬಿರು ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಬೆನ್ನನ್ನ ಬಂಡೆ ಮಾಡಿ
               ನಮ್ಮಪ್ಪ ಹೊಲದಾಗ ಕಮತ ಮಾಡಿ

              ಶಾಲೆಗೆ ಕಳಸ್ತಿದ್ದಮಗ ಕೀರ್ತಿ ತರ್ಲಂತ.

ಹೊತ್ತೊತ್ತು ಮನೆಮುಸುರಿ ತೊಳುದು
ನಮ್ಮವ್ವ  ಹೊಟ್ತುಂಬ ಕೂಳ ಹಾಕ್ತಿದ್ಲು ಮಗ
ಊರಿಗೆ ಮುತ್ತಾಗ್ಲಂತ.

               ಒತ್ತೊತ್ತಿ ಹತ್ತಿ ಬೀಜ ತಗದ, ದುಡುದ ನಮ್ಮಮ್ಮ
              ಕೈಯಾಗ ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಾಸ ಕೊಡ್ತಿದ್ಲು
              ಮಗನ ಕುಡಿ ಬಾನ ಮುಟ್ಲಂತ

ಸಾಲಿ ಬಿಟ್ಟೆ, ತುತ್ತು ಬಿಟ್ಟೆ, ಕಾಸು ಬಿಟ್ಟೆ,
ನಿನ್ ಸಲುವಾಗಿ
ಮೂರು ಬಿಟ್ಟು ನಿನ್ ಹಿಂದ ಬಿದ್ದ ನಾನು

               ಅಪ್ಪಗ ಕೀರ್ತಿ ತರಲಿಲ್ಲ
               ಅವ್ವಗ  ಮುತ್ತಾಗಲಿಲ್ಲ
               ಅಮ್ಮಗ ವಂಶದ ಕಳಶಾಗಲಿಲ್ಲ
               ಎಲ್ಲಾ ಕಳಕೊಂಡ ನಾ ಮಣ್ಣಾ ಸೇರಿನಿ

ಬರಿ ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ್ಯಾಗ
              


              

ಮರೆವು

ಮರೆವು 

ಹೂವಿಲ್ಲಂತ ಬಳ್ಳಿನ ಕಿತ್ತೊಗಿತಿಯೇನ
ನೀರಿಲ್ಲಂತ ಮಡಿಕಿನ ವಡಿತಿಯೇನ
ಎಣ್ಣಿಲ್ಲಂತ ದೀಪನ ಹಚ್ಚೋದೀಲ್ಲೇನ
ನನ್ ಪತ್ರ ಬಂದಿಲ್ಲಂತ ಮನದಿಂದ
ನನ್ ಮರಿಲಿಕ್  ಹತ್ತೇನ........

ನಿನ್ನ ರೂಪಾ

ನಿನ್ ರೂಪಾ ...

                    ನಿನ್ ರೂಪಾನ ಕಲ್ ನ್ಯಾಗ
                    ಕೆತ್ತಿಡ್ಬೋದು
                    ಗುಣಾನ ಕೆತ್ತಿಡೋಕಾಗ್ತದನು       

ಹೆಪ್ಪನ್ನ  ಹಾಲಿಗೆ ಹಾಕಬೇಕ
ಹೊರತ ನೀರಿಗೆ ಹಾಕಕಬರತ್ತ

                   ಬೆಣ್ಣಿನ ಮಜ್ಜಿಗ್ಯಾಗ ತೆಗಿಬೇಕ
                   ಹೊರತ ಸುಣ್ಣದಾಗ ತಗಿತಾರೇನ
                                      

ಗುಲಾಬಿ

ಗುಲಾಬಿ ........

                        ||ನಿನ್ನ ತುರುಬಿನೊಳಗಿನ ಗುಲಾಬಿ
                          ಎಷ್ಟ ಚಂದ ಐತಿ ....||

||ಕಿತ್ತಿ ನನ್ನ ಎದೆಯಾಗ
 ನದಬೇಕನಸೈತಿ ||
ಹುಡುಗಿ ....

                       ||ಕಿತ್ತುವಾಗ || ಹುಡುಗಿ
                        ಹೂ ಬಾಡಿದರ ....
                       
||ನನ್ ಎದೆಯ
 ಒಡದ್ಹೋಕೈತಿ...||

ನಿರಂತರ ವೇದಿಕೆ

 ಈ ಕವನ ಓದುವ ಮೊದಲು ನಿಮಗೆ  ಒಂದು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರವಾದಂತಹ ಸಂಗತಿಯನ್ನು ತಿಳಿಯಬಯಸುತ್ತೇನೆ ಅದೇನೆಂದರೆ, ನಮ್ಮೂರೋಳಗಿರುವ, ಈ ಕವನದಲ್ಲಿ ಬರುವ ನಿರಂತರ ವೇದಿಕೆಯು ನಿರಂತರವಾಗಿರದೆ ನಿಂತ ನೀರಾಗಿರುವುದು ಅದರ ಕಾರ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಕವನದ ಮುಖಾಂತರ ವಿವರಿಸಿದ್ದೇನೆ

ನಿರಂತರ ವೇದಿಕೆ

                     ನಮ್ಮದೊಂದು ವೇದಿಕೆ
                     ಅದರ ಹೆಸರು
                     ನಿರಂತರ ವೇದಿಕೆ        
                     ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಇದು
                     ಹೋದಿಕೆ ಹೊದ್ದು
                     ಮಲಗಿದೆ

                                                ನಾ ಕಂಡಂತೆ .........
                                                ಇದರ ನಿದ್ದೆ ಕುಂಬಕರ್ಣನಿಗಿಂತಲೂ
                                                ಒಂದು ಕೈ ಮೇಲೆಯೆ
                                                ಇವನದು ಆರು ವಸಂತಗಳ ನಿದ್ದೆ
                                                ಇದರದು ಒಂದು ಸಂವತ್ಸರದ ನಿದ್ದೆ
                
                   ಏನಾಗಿದೆ............
                   ಧೂಳು ಮೈ ತುಂಬಿದೆ
                   ಗೆದ್ದಲು ಮನೆ ಮಾಡಿದೆ
                   ಜೇಡ ಬಲೆ ಕಟ್ಟಿದೆ
                   ಇಲಿ ಹೋದಿಕೆಗೆ ರಂದ್ರ ಹಾಕಿದೆ

                                                 ಮತ್ತೆ ..........
                                                 ಹೊದಿಕೆ ಕಿತ್ತು
                                                 ಧೂಳು ಕೊಡವಿ
                                                 ಇದನೆಬ್ಬಿಸಲು ಅವರೇ
                                                 ಬರಬೇಕು
              
                  ಯಾರವರು ................?.
                  ಹೆಗ್ಗೊಡಿನ ಕುಶಲಿಗರು
                  ನಿನಾಸಂಘದ ಕಲಿಗಳು
                  ಕಲಾದೇವಿಯ ಆರಾಧಕರು

                                                 ನಂತರ .................
                                                 ಕುಣಿಯುವರಾರೊ
                                                 ಮೆರೆಯುವರಾರೋ
                                                 ನಗುವರಾರೋ
                                                 ಮೊದಲಿಸುವರಾರೋ

                ಹೂಂ............
                ಮತ್ತದೆ  ವೇದಿಕೆ
                ನಿರಂತರ ವೇದಿಕೆ
                ಅದೇ ಹೊದಿಕೆ
                ಹೊದ್ದು ಮಲಗಿದೆ 

ನಾನಾರು...

ನಾನಾರು....?

                       ನಾನೆನು ಸಭೆಯೊಳು ಬಿಲ್ಲನು ಮುರಿದು
                       ಸೀತೆಯನು ಗೆದ್ದ ರಾಮನಲ್ಲ ..

ಸೀತೆಗಾಗಿ ಮಾಯಾ ಜಿಂಕೆಯ
ಬೆನ್ನು ಹತ್ತುವ ಹುಚ್ಚು ಗಂಡನಲ್ಲ

                     ದ್ರೌಪದಿಯ ಮುಡಿಯನ್ನು ಕಟ್ಟಲು
                     ದುಶ್ಯಾಸನನ ಎದೆಯನು  ಬಗೆದ  ಭೀಮನಲ್ಲ

ಏಳಿ, ಎದ್ದೇಳಿ  ಎಂಬ ಅಮೃತವಾಣಿಯ
ಕರ್ತೃ ನಾನಲ್ಲ

                   ನನಗೆ ರಕ್ತವ ಕೊಡಿ ನಿಮಗೆ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ
                  ನಿದುವೆನೆಂದವನು ನಾನಲ್ಲ

ಕೋಟೆ ಕೊತ್ತಲುಗಳಿಗೆ ರಕ್ತದ
ಕಾಲುವೆಯನು ಹರಿಸಿದವನು  ನಾನಲ್ಲ

                  ಹರಿವ ನೀರಿಗೆ ಗೋಡೆಯ ಕಟ್ಟಿ
                  ಬಂಜರು ಒಡಲನು ಹಸಿರಾಗಿಸಿದವನು ನಾನಲ್ಲ

 ಕಡಲನು ಹೊಕ್ಕು ಚಿಪ್ಪನು ಹೆಕ್ಕಿ
ಮುತ್ತನು ಸೂಸಿದ ಕುಶಲನು ನಾನಲ್ಲ

ನಾನಾರು ...?

ತಾಪತ್ರಯ

ತಾಪತ್ರಯ 

            ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ  ನಟನಟಿಯರು ಪ್ರೇಮಿಸಿದರೆ ಅದು ಅಭಿನಯ
            ಇಲ್ಲಿ ನಾವಿಬ್ಬರು ಪ್ರೆಮಿಸಿದರೆ ಅದು ತಾಪತ್ರಯ ..
                               
                        ಮನೆಯವರು ಸೇರಿ ಮಾಡಿದರೆ ಅದು ಮದುವೆ
                        ನಾವೆ ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಅದು ತಗಾದೆ .....
        
            ಅವರೇ ಎಲ್ಲ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟರೆ ಸಂಸಾರ
            ನಾವೇ ಎಲ್ಲಾ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಸಮರ
           ಹಾಗಾದರೆ ಬದುಕು ಸಾಗಿಸುವುದಾದರು

           ಹೇಗೆ ?

ನೀನೆ ಸಾಕೆ

ನೀನೆ  ಸಾಕೆ 

                  ಹಾರೊದಿಕ್ಕೆ  ರೆಕ್ಕೆಯಾದರೂ ಯಾಕೆ
                  ನಿನ್ನಿ  ನಗುವೆ  ಸಾಕೆ ....
                  ಓದಲು ಒಲೆಯಾದರು ಬೇಕೆ
                  ನಿನ್ನ ನುಡಿಮುತ್ತುಗಳೇ ಸಾಕೆ....
                  ಇರಲು ಮನೆಯಾದರೂ ಯಾಕೆ
                  ನಿನ್ನೊಲವಿನ  ಮಡಿಲೆ ಸಾಕೆ.....
                  ಮಲಗಲು ನಿದಿರೆಯು ಬೇಕೆ
                  ನಿನ್ನ ಕಣ್ರೆಪ್ಪೆಗಲೇ ಸಾಕೆ .....

ಒಡವೆ ಗೊಡವೆ

ಒಡವೆ  ಗೊಡವೆ

                   ಯಾಕೆ  ಬೇಕು   ನಿನಗೆ
                  ಈ  ಒಡವೆಗಳ  ಗೊಡವೆ
                  ನಾ  ಕೊಟ್ಟ  ಮುತ್ತುಗಳನೆ
                 ಪೊಣಿಸಿ  ಹಾಕಿದರೆ  ಸಾಕಲ್ಲವೆ

ಈ  ಆಶಾಡವೆ  ಹೀಗೆ
ಆಸೆಯನು  ಬತ್ತಿಸದು
ಮೋಹವನು   ಸುತ್ತಿಡದು
ನನ್ನಿಂದ ನನ್ನವಳ ದೂರವಿಡುದ ಮರೆಯದು  

ಮುರಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ ಫುಡ್ ತೀರದಲಿ

ಈ  ಒಂದು  ಕವನ  ನರಗುಂದ  ತಾಲೂಕಿನ, ನರಗುಂದ  ಗ್ರಾಮದ  ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ  ಹಳ್ಳಿಗಳ  ಊರಿಗೆ  ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುವ  ಬೆಣ್ಣೆ  ಹಳ್ಳದ  ಪ್ರವಾಹದ  ಕುರಿತಾಗಿದೆ  ಅದಕ್ಕೆ   ಇದರ  ಹೆಸರು  "ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ ಫುಡ್  ತೀರದಲಿ "

ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್  ತೀರದಲಿ

 ಹರಿದು  ಹೋಗಿದೆ  ಅವರ  ಬದುಕು
ಒಳ ಹರಿವು  ಹರಿವ ರಭಸಕೆ
ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗಿವೆ  ಮಧುರ  ಕ್ಷಣಗಳು
ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ತೀರದಲಿ

                                            ನಾರುತಿದೆ  ಅವರ  ಬದುಕು
                                           ತಂದು  ಹಾಕಿದೆ  ನೂರೆಂಟು  ಹೊಲಸು
                                            ಮುಚ್ಚಿ  ಹೋಗಿದೆ  ಬದುಕ ಬಂಡಿಯ  ಹಾದಿಗಳು
                                           ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ತೀರದಲಿ

ಮೂಗು  ಮುಚ್ಚಿ,  ಕಣ್ಣು  ಕಿರಿದು ಮಾಡಿ
ಹೆಜ್ಜೆ  ಮೇಲೊಂದು  ಹೆಜ್ಜೆಯಿಡುವವರೆ  ಹೆಚ್ಚು
ಕೆನ್ನೆಗೆ  ಮೆತ್ತಿದ  ಕಣ್ಣಿರಿನ  ಮುತ್ತನು
ಒರೆಸುವವರೆ  ಇಲ್ಲವಿಲ್ಲಿ
ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ತೀರದಲಿ

                                         ತಗಡಿನ ಬಂಕುಗಳೇ ಅವರ ಅರಮನೆ,
                                         ಅಡಿಗೆಮನೆ, ಬಚ್ಚಲು ಮನೆ
                                         ಮಗು ಹೆತ್ತ ಹಸಿ ಮೈ ಬಾಣಂತಿಯ ಮನೆ
                                         ನಮ್ಮ  ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ತೀರದಲಿ

ಹಸಿದಿಹ  ಹೊಟ್ಟೆಗೆ  ಅನ್ನವನಿಕ್ಕದೆ
ಅಯ್ಯೋ  ಪಾಪವೆಂದರೆ  ಹಸಿವು  ಇಂಗುವುದೇ
ಹಸಿವಿನ ಕಾವು ತಾಕುತಿದೆ ಮುರುಳಿಯ ತೀರದಲಿ
ನೀರ ಮದ್ಯ ನಿಂತವರಿಗೆ   ಬೇಕಿದೆ  ನಮ್ಮದೊಂದು  ಬಾಹು
ಇದಾಗದಿದ್ದರೆ  ಒಂದು  ಕಿರು  ಬೆರಳನ್ನಾದರೂ ನೀಡಿ
ಮುಳುಗದೆ ನಿಂತಿರಲಿ ಕೊಳೆತ ಶವದ ನೀರಿನಲಿ

                                         ಈ  ಮುರುಳಿಯ ಫಾಸ್ಟ್ ಫುಡ್ ಹಳ್ಳದ ಬಿರುಸಿಗೆ,
                                         ನೊಂದವರ ಬಾಳಿಗೆ ಸೀರೆ ಕದ್ದ ಕಳ್ಳನೆ  ದಾರಿದೀಪವಾಗಬಲ್ಲನೆ ?

ಕನ್ನಡಿಗರೆ ನಾವೆಲ್ಲ

ಕನ್ನಡಿಗರೆ   ನಾವೆಲ್ಲಾ 

 ದಶರಥ  ಸುತನ ಸೀತೆಗಾಗಿ
ಸೇತುವೆ ಕಟ್ಟಿದ ವಾನರು ನಾವಲ್ಲಾ
                            ಕುಂತಿ ಸುತರ ರಾಜ್ಯಕ್ಕಾಗಿ
                            ಮಡಿದ ವೀರ ಸೇನಾನಿಗಳಲ್ಲ
ಬಿಳಿಯರ ವಿರುದ್ದ ದಂಗೆಯ ಹೂಡಿ
ಸೆರೆಯನು ಸೇರಿದ ಕಲಿಗಳಲ್ಲ
                            ಬಿಸಿಲನು ಉಂಡು ಬೆವರನು ಕುಡಿದು
                           ಬೀಜವ ಬಿತ್ತಿ ಬೆಳೆಯನು ಬೆಳೆವ ಬೆಳೆವ
                           ಮಣ್ಣಿನ  ಮಕ್ಕಳಲ್ಲ
 ಹಸಿ  ಹುಸಿ  ಮಿಥ್ಯವನುಡಿದು
ಮತವನು  ಯಾಚಿಸುವ  ನಾಯಕರಲ್ಲ
                           ನಗರವ  ಕಟ್ಟಿ  ನಾಯಕರಾದ
                           ಕೆಂಪೆಗೌಡರ ವಂಶಸ್ಥರಲ್ಲ
ನೆತ್ತರು  ಸುರಿಸಿ  ಏಕೀಕರಣದ  ಪೌರುತ್ಯ
ವಹಿಸಿದ  ಹುತಾತ್ಮರ  ಹಿಂಬಾಲಕರಲ್ಲ
                                                    ಕಲಿಗಳು  ಕಟ್ಟಿದ. ಕವಿಗಳು  ಹಾಡಿದ
                                                    ರಸರುಷಿಗಳು  ಪೂಜಿಸಿದ  ಕನ್ನಡ
                                                   ತೇರನು  ಎಳೆಯುವ  ಸೇವಕರು ನಾವೆಲ್ಲಾ ...

tamman maduvege banni

ಎರಡು ಮನಗಳೊಲುಮೆಯೆ ಮಂದಾರ
ಎರಡು ಮನೆಗಳೊಲುಮೆಯೆ ಸಂಸಾರ