ಮನದ ಗೋಡೆ

ಎಷ್ಟು ದಿನಗಳಾಯ್ತು ನಿನ್ನ ಮನದ
ಕಬ್ಬಿಣದ ಬಾಗಿಲನು ತಟ್ಟುತಿರಲು
ಒಂದಿನವಾದರೂ ತೆರೆಯಲಿಲ್ಲ ಆ ಬಾಗಿಲು
ನಾನೇಷ್ಟು ತಟ್ಟಿದರೂ....
ಸೀಳಲಿಲ್ಲ ಮುರಿಯಲಿಲ್ಲ ತಟ್ಟಿದ ಕೈಗೆಳೆರಡೂ
ಮೆತ್ತಗಾದರೂ ಮನಸ್ಸು ಮಾತ್ರ ಮೆತ್ತಗಾಗಲಿಲ್ಲ

ಹೋಗಲಿ ಒಂದು ಕಲ್ಲಲ್ಲಾದರೂ ನಿನ್ನನ್ನು
ಕೆತ್ತಬೇಕೆಂದೆ ದೇವಿಯಂತೆ ಪೂಜಿಸಲು
ಎಷ್ಟೋ ಕಲ್ಲುಗಳ ಕಡಿದೆ ಉಳಿಗಳೆ ಮುರಿದು ಹೋದವು
ಕಲ್ಲುಗಳೆ ಸೀಳಿ ಹೋದವು ನಿನ್ನಂದದ
ಶಿಲ್ಪ ಮಾತ್ರ ರೂಪಗೊಳ್ಳಲಿಲ್ಲ

ಬರೆಯಬೇಕೆಂದಿದ್ದೆ ನೂರಾರು ಕವನಗಳ
ಮನದಾಸೆಯ ನಿವೇದಿಸಲು
ಬರೆದೆ ಬರೆದೆ ಬರೆದೆ ಹಾಳೆಗಳೆ ಮುಗಿದವು
ಪುಸ್ತಕಗಳೆ ಸಾಲದಾದವು ನನ್ನ ಜ್ಞಾನ
ಭಂಡಾರವೆ ಬರಿದಾಯಿತಾದರೂ....
ನಿನ್ನ ಚೆಲುವಿಕೆಗೊಂದಾವ ಕವನವು
ಸಾಟಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ

ಎಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವೆ
ಮನದ ಗೋಡೆಯನು ಚಿತ್ರದುರ್ಗದ
ಕೋಟೆಯ ಹಾಗೆ ಈ ಮನದ ಮಾತುಗಳು
ನಿನ್ನಲಿ ತಲುಪದಂತೆ, ಕೋಟೆಗಿರುವ ರಂಧ್ರದಂತೆ
ನಿನ್ನ ಮನದ ಕೋಟೆಗೊಂದು ಸುರಂಗವಿದ್ದಿದ್ದರೆ
ನಾನು ನುಸುಳಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದೆ ಮನದೊಳಗೆ

ನನಗೇನು ಗೊತ್ತು ನಿಜಾಮನ ಸೈನಿಕರ
ತಲೆಯ ಓಬವ್ವ ಕುಟ್ಟಿದಂತೆ ನನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಯ ತಲೆಯನ್ನು ನೀನು ಜಜ್ಜುವುದಿಲ್ಲ
ಎಂದು
ಕಾಯುತಿರುವೆಯಾ ಮನದಲಿ ಒನಕೆಯ
ಹಿಡಿದು ಅಥವಾ ಹೂಮಾಲೆಯ ಹಿಡಿದು