ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟಲಾಗದ ಮುತ್ತು

ನನ್ನೀ... ರೂಪವ ಕಂಡು ನನಗೆ ಎದೆಯುಮ್ಮಳಿಸಿ
ಬರುತ್ತಿದ್ದ.. ದುಃಖದ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಮೊಳೆ
ಜಡೆದು ಕಾದಿದ್ದು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ...
ಮಣ್ಣೊಳು ಹುಗಿದು ಗೆದ್ದಲುಗಳಿಗೂಟವಾಗುವ
ವೀ..ಮಾಸಂದ ಮುದ್ದೆಯ ಮೇಲಿನ
ಮೋಹವ ತೊರೆದದ್ದು ಸಾರ್ಥಕವಾಯಿತಲ್ಲ...

ಬದುಕಿನ ಸಸಿಯು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯದಂತೆ
ಆಸೆಯ ಬೀಜವು ಮಣ್ಣಿಲ್ಲದೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತಲ್ಲ
ನಿನ್ನೀ.. ಚುಂಬನದ ಸಿಂಚನವೊಂದೆ
ಬಾಳಿನಂಗಳಕೆ.... ನೆಮ್ಮದಿಯ ನೆರಳನೀಯ್ವ
ಹೊಂಗೆಯ ಮರದ ವರವಾಯಿತಲ್ಲ
ಪ್ರೇಮ ಭಿಕ್ಷುಕಿಗೆ ಕರಗದ ನಿಧಿಯಾದೆಯಲ್ಲ

ವಿಧಿಯು ಬೀಸಿದ ಬಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕು ನಾನದೇಷ್ಟು
ನರಳಾಡಿದೆನಲ್ಲ... ಸುಂದರ ಜಗದಲಿ ಮುಕ್ಕಾದ
ಮೊಗವ ಹೊತ್ತು ನಗುವನ್ನೆ ಮರೆತಿದ್ದೆನಲ್ಲ... ಕಾಲವೆ
ನಿನ್ನ ಶಪಿಸದ ಕ್ಷಣಗಳಿಲ್ಲ... ಬೈದು ಮಲಗಿದ ರಾತ್ರಿಗಳಿಲ್ಲ
ಸುಟ್ಟ ರೂಪವ ನೆನೆ ನೆನೆದು ಅಳದ ದಿನಗಳೆ ಇರಲಿಲ್ಲ
ಆದರೂ.. ಕಾದು ಕಾದು ಪಡೆಯುವ ಫಲ ಯಾವ
ಸುರಲೋಕದ ಸುರಪಾನಕ್ಕಿಂತಲೂ... ಕಡಿಮೆಯಿಲ್ಲವೆಂದು
ಮಗನ ಮುತ್ತಿನ ವಾತ್ಸಲ್ಯದಲಿ ತೋರಿದೆಯಲ್ಲ

ಯಾವ ರೂಪವಾದರೇನು ಕರುಳ ಬಳ್ಳಿಗೆ
ಬಟ್ಟೆ ಕಟ್ಟಲಾದಿತೇನು ಕಾಣದ ಒಳಗಣ್ಣಿಗೆ
ನೋವಿನ ಜ್ವಾಲೆಯನೆ ಸವಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ
ಪ್ರೀತಿಯ ಸುಧೆಯ ಸುರಿದು ತಣಿಸಿದೆಯಲ್ಲ ಕೊನೆಗೆ
ಯಾವ ಬೆಲೆಯ ಕಟ್ಟಲೊ ಕಂದಾ ಈ ಮುತ್ತಿಗೆ
ಹೊನ್ನಿನ ಚೌಕಟ್ಟನ್ನೆ ಹಾಕಿಸಿಬಿಡಲಾ ಈ ಹೊತ್ತಿಗೆ