ಪ್ಯಾಲೆ...ಪ್ಯಾಲೆಗಳೆ ಬರಿದಾಗಿ ಹೋದವು... ರಂಗೀಯ ನೆನಪಿನ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆಗಳು ಮಾತ್ರ ನಿಲ್ಲುತ್ತಿಲ್ಲ ಸಾಕಿ... ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ನಿನ್ನ ಅಂಗೈಯನ್ನಾದರೂ ಇಟ್ಟು ಬಿಡು ಒಮ್ಮೆ.... ಅಂಗೈಯ ಬಿಸಿಗೆ...ಬಿಕ್ಕುಗಾಳದರು ನಿಲ್ಲಲಿ, ಇಲ್ಲವೆ.... ಉಸಿರಾದರೂ ನಿಂತು ಹೋಗಲಿ.
No comments:
Post a Comment