ನನಗೇನು.. ಆಸೆಯಿಲ್ಲವೆ ಅಕ್ಕ..
ಸುಂದರ ಸ್ವಪ್ನಗಳ ಹೊತ್ತ ಬಂದ
ಬದುಕಿಗೆ, ಅವನಿಲ್ಲದೆ.......
ವಿಧವೆ ಬರೆ
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹಣೆಯ ಸಿಂಧೂರ
ಕೈ ತುಂಬಾ ಝಣ ಝಣಿಸುವ ಗಾಜಿನ ಬಳೆಗಳು
ಚೆಲುವ ಚಿತ್ತಾರದ ಸೀರೆಗಳು
ಘಮಘಮಿಸುವ ಮುಡಿಯ ಹೂವುಗಳು
ರವಿಯ ಕಿರಣಕೆ ಫಳ್ಳನೆ ಮಿಂಚುವ ನತ್ತು
ಇಳಿ ಸಂಜೆಯಲಿ ಅವನ ಕೈ ಹಿಡಿದು
ಸಾಗುವ ಹಾದಿ..
ಇವೆಲ್ಲವ ಕಳೆದುಕೊಂಡು
ಹೇಗಿರಲಿ ಹೇಳು ಅಕ್ಕ...
ಆದರೆ ನೀ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ ಮರು
ಮದುವೆಗೆ ಗಂಡನನ್ನು ಹುಡುಕುವುದು
ಸಾಧ್ಯವೆ..
ಗಂಡಿಗಾದರೆ... ಅವನ ವಯಸ್ಸು
ಅವನ ಮಕ್ಕಳು, ಅವನ ಹಿನ್ನಲೆ
ಇದಾವುದನ್ನು ವಿಚಾರಿಸದೆ ಅವನಿಗೆ
ತರುವುದು ನನ್ನಂತ ವಿಧವೆಯನ್ನಲ್ಲ
ಕನ್ಯೆಯನ್ನ..
ಯಾಕೆ.. ಗೊತ್ತಾ ಅಕ್ಕಾ ನಿನಗೆ ?
ಈ ಸಮಾಜ ನನ್ನನ್ನು ವಿಧವೆಯಂತಷ್ಟೇ
ಅಲ್ಲ, ಗಂಡನನ್ನು ನುಂಗಿದ ಮಾರಿ
ಎಂತಲೇ ನೋಡುತ್ತಾರೆ, ಹೆದರುತ್ತಾರೆ
ಸನಿಹದ ಮಾತಿರಲಿ ಮಾತನಾಡುವುದಕ್ಕೂ
ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ..
ಸಿಗುವ ಗಂಡೋ.....ಅನುಮಾನದ ಹುಳುವಾಗಿದ್ದರೆ
ಮುಗಿದೆ ಹೋಯ್ತು ಕಣೇ ಅಕ್ಕ..
ಮೊದಲ ಗಂಡ ಏನು ತರುತ್ತಿದ್ದ, ಏನು
ಕೊಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬಂದೀರಿ.
ನನ್ನ ಹಾಗೆ ಅವನು ನಿನ್ನನ್ನ ಸಾಕ್ತಿದ್ನಾ?
ಹೀಗೆ ಹಲವು ಅನುಮಾನಗಳ ಸಹಿಸಿ
ನೋವ ನುಂಗಿಕೊಂಡು, ಸ್ವಾಭಿಮಾನವ
ಬಿಟ್ಟುಕೊಟ್ಟು ಬಾಳುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ
ಹೇಳೆ ಅಕ್ಕ..
ನಾನು ನಿನ್ನಷ್ಟು ಓದಿಲ್ಲ ಅಕ್ಕ...
ಆದರೆ ಈ ಸಮಾಜದ ಎದುರೆಂದೂ..
ಮಂಡಿಯೂರಲ್ಲ, ನನಗಿದ್ದ ಕಸುವಿನಲ್ಲೆ
ಕಾಮದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ಖಾರವ ತುಂಬಿ
ಹಸಿವಿನ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಹಿಟ್ಟನು ದುಡಿಯುವೆ.
ನಿನ್ನಂತಃಕರಣದ ಮನಕೆ..
ನನ್ನದೊಂದು ಸಲಾಂ ಕಣೇ ಅಕ್ಕ
No comments:
Post a Comment