ಗೆಳತಿ ಉಡುಗೊರೆ

ಗೆಳತಿ...
ಇಗೋ.. ನೀ ಕೊಟ್ಟ ಕಾಣಿಕೆಗೆ
ತುಂಬಿದೆ ಇಂದು ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷ !!!
ಸದಾ... ನನ್ನೆದೆಯ ಮೇಲೆ ಯಾವಾಗಲೂ...
ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಲಗಿರುವ...
ನೀ ಕೊಟ್ಟಂತ ಲೇಖನಿ....
ನೀನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಪ್ರೇಮದ ಕಾಣಿಕೆಯಾಗಿ
ನಾನು ಪಡೆದದ್ದು ಸ್ನೇಹದ ಕೊಡುಗೆಯಾಗಿ..

ಆ ದಿನವಿನ್ನೂ... ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೆನಪಿದೆ ನನಗೆ
ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದಾಯದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ಪುಸ್ತಕಕ್ಕೆ ನಾ ಬರೆದು ಕೊಟ್ಟ
ಎರಡು ಸಾಲುಗಳು....
ನಿನ್ನನು ಎರಡು ಗಂಟೆಯಲಿ
ನನ್ನನು ಪ್ರೇಮಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದು...

ನಿನ್ನ ಮೊಗವು ಕಮಲಕ್ಕಿಂತಲೂ
ಸೊಗಸಾಗಿ ಅರಳಿತ್ತು
ನಗವು... ಶಶಿಗೆ ಅಸೂಯೆಯನೆ ತರಿಸುವಂತಿತ್ತು
ನಡಿಗೆಗೆ ಹಂಸವೆ ಸೋತು ಶರಣಾಗಿತ್ತು
ಮಾತನಾಡೆ...ಮಲ್ಲಿಗೆಯ ಎಸಳುಗಳೆ ಉದುರುತ್ತಿದ್ದವು
ಅಳುಕುತ ಬಳುಕುತ ಬಳಿ ಬಂದು, ನಿಂತು...
ಎದೆಗೆ ಅವುಚಿ, ಕರ ವಸ್ತ್ರದಲಿ ಬಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡು
ಬಂದಂಥ... ಆ ಲೇಖನಿಯನ್ನು ನನಗೆ ಕೊಡುತ್ತಾ....
ಕೇಳಿದ ಒಂದು ಮಾತು.......
ನೀವು ನನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸ್ತಿರಾ ?  ಅಂತಾ....

ಆಗ ನನ್ನ ಸ್ಥಿತಿ ಹೇಗಿತ್ತು ಗೊತ್ತಾ ನಿನಗೆ
ಕಿವಿಯ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದೊಂದು
ಸಿಡಿಮದ್ದು ಸಿಡಿದು.... ಕಿವಿಯು ಕೆಪ್ಪಾದಂತೆ
ಎದೆಯ ಬಡಿತವು....ನಾಲ್ಕು ಕುದುರೆಗಳ
ಸಾರೋಟವು ವೇಗದಲ್ಲೊಡಿದ ಹಾಗೆ
ನಿಂತ ಜಾಗವು ಗಡಗಡನೆ ಕಂಪಿಸತೊಡಗಿದಂತೆ....
ಗಂಟಲ ಪಸೆಯೆ...... ಬರಡಾದ ಕೆರೆಯಂತೆ ಒಣಗಿ
ಮೈಯಲ್ಲಿನ ಬೆವರು... ಗಿರಿಯ ಝರಿಯಂತೆ
ಸರಸರನೆ ಇಳಿಯುತಿರಲು ....
ನನ್ನ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಕಂಡು ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತನಿಗೆ.......
ವಾರವಾದರೂ...... ಸಾಲಲಿಲ್ಲ ಅವನಿಗೆ
ನಗೆಯ ತಡೆಹಿಡಿಯಲು

ಆದರೆ....
ನಾನು ಬಯಸಿದ್ದು ನಿನ್ನ ನಿರ್ಮಲ ಸ್ನೇಹವನ್ನು  ಅದನ್ನೂ....ಬರಹ ರೂಪದಲ್ಲಿಯೆ... ತಿಳಿಸಿದ್ದೇನು
ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮ ನಿರಾಕರಣೆಯ ನಂತರ.......
ನಿನ್ನ ಮೊಗವನೊಮ್ಮೆಯು ನೋಡದಂತಾಯಿತು...

ಬೆಂಕಿಯ ಕಾವಿಗೆ... ಕಮರಿದ ಕುಸುಮದಂತೆ
ಮೊಗವು ಬಾಡಿತ್ತು....
ಹುಣ್ಣಿಮೆಗೆ ಹಿಡಿದ ಗೃಹಣದಂತೆ ನಗುವಿಗೂ....
ಗೃಹಣ ತಾಕಿತ್ತು..
ಹರಿದ ಸರದಿಂದ ಮುತ್ತುಗಳು ಚೆಲ್ಲುವಂತೆ
ಆ ಬಟ್ಟಲು ಕಂಗಳಿಂದ ನಾಲ್ಕು ಹನಿಗಳು
ದಳದಳನೆ ಜಾರಿಬಿಟ್ಟವು..
ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲವು....... ಮೌನಕೆ ಶರಣಾದವು....
ನನ್ನ ನಿನ್ನ ನಡುವೆ ಸುಳಿವ ಸುಳಿಗಾಳಿಯ
ನೊಂದು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ....
ಮತ್ತಾವ ಶಬ್ದಗಳಿಗೂ..... ಜೀವ ಬರಲಿಲ್ಲ

ಆದರೂ...
ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲದ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ... ನನ್ನ ಸ್ನೇಹವನ್ನು
ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡು.... ಆ ಲೇಖನಿಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟೆ..
ಹೋಗುವಾಗ ಎರಡೆರಡು ಬಾರಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ
ನೋಡಿ...ನೋಡಿ ... ನಡೆದೆ ನೀನು......
ಭಾರವಾದ ಹೆಜ್ಜೆಗಳೊಂದಿಗೆ
ಬರುವಾಗ ಇದ್ದ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ ನಾದ...
ಹೋಗುವಾಗ ಘಲ್ಲೆನಿಸದೆ... ಹೋದವು..

ಅಬ್ಭಾ....!
ನೆನೆದರೆ ಮೈ ರೋಮಾಂಚನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ
ಇಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳೆ.... ಕಳೆದು ಹೋದವು
ಗೆಳತಿ...
ಇಗೇಲ್ಲಿರುವಿಯೊ.... ನಾನರೀಯೆ...
ನಿಮ್ಮ ಸ್ನೇಹದ (ಪ್ರೀತಿ ?) ಗುರುತು ಇನ್ನೂ
ನನ್ನೆದೆಯ ಮೇಲೆ ಹಾಗೆ ಮಲಗಿಯೆ....
ಇದೆ ಬೆಚ್ಚಗೆ...