ಬರ-ಸತಿ

ನಿಜ...
ಬಡತನದ ಬೇಗೆಗೆ ಬೇಸತ್ತು
ನನ್ನೆರಡು ಎತ್ತುಗಳ ಮಾರಿ
ಬಂದಿರುವೆ
ಬಾಳಿನ ಬಂಡಿಗೆಂದು ಕರೆತಂದ
ನಿನ್ನನು ಬದುಕಿನ ನೊಗಲನ್ನು
ನಿನ್ನ ಹೆಗಲಿಗೆರಿಸಿರುವೆ

ಹೂವ ಹಾಸಲಿ ನಡೆಸುವೆನೆಂದವನು
ಕಾದ ಹಂಚಾದ ಈ ಮಣ್ಣ ಧೂಳಲಿ
ನಿನ್ನ ನಡೆಸುತಿಹನು, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ
ಸಪ್ತಪದಿ ತುಳಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ ನಿನಗೀ...
ಗತಿ ಬಂದಿತೇನೊ?

ಆ ಶಶಿಯ ಬೆಳ್ಳಿಯ ಕಿರಣಗಳೂ
ನಿನ್ನ ಮುಟ್ಟದಂತೆ ಕಾಯುವೆನೆಂದಿದ್ದೆ
ಈ ಹಾಳು ಹೊಟ್ಟೆಗಾಗಿ ಸುಡುವ ಸೂರ್ಯನ
ರಶ್ಮಿಗೆ ನಿನ್ನನೊಡ್ಡಿರುವೆ

ಹರನು ಬೀಸಿದ ಈ ಬರದ ಬಲೆಗೆ ಸಿಕ್ಕ
ಮೀನುಗಳು ನಾವು
ಹಸಿವೆಂಬ ಗಾಳಕೆ ಸಿಲುಕಿಸಿ ನನ್ನ ನಿನ್ನನೂ
ವಿಲವಿಲಿಸುತಿಹನು

ಬರಲಿ ಒಡತಿ ಬರವು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ
ಸುಡಲಿ ಗೆಳತಿ ಸೂರ್ಯನೂ ಹೊತ್ತು ಹೊತ್ತಿಗೆ
ಸುರಿಸಲಿ ಸಾಕು ನಾಕು ಹನಿಯ ಧರಣಿಗೆ
ಬಿತ್ತಿ ತೋರಿಸೊಣ ಆ ಶಿವನಿಗೆ
ಬಂದ ಬಂಗಾರದ ಫಸಲನು
ಒಯ್ಯೋಣ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ