ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟದಲ್ಲಿ

ಹೊತ್ತೆರುವ ಮುನ್ನವೆ...
ಅಲ್ಲಾಭಕ್ಷಿಗೆ ಹೇಳಿ, ನನ್ನ ಗೋರಿಗೊಂದು
ಹೂವಿನ ಚಾದರವ ಕಟ್ಟಿಸಿಬಿಡು
ಸಾಕಿ....
ಬಾಳಲ್ಲಿ ನಳನಳಿಸದೆ ನಲುಗಿ ಹೋಗಿದೆ ಪ್ರೀತಿ
ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಮಲಗಿದ ಮಲ್ಲಿಗೆಯ
ಘಮಲು... ಚೂರಾದರು ಉಳಿಯಲಿ...

ನಾಲ್ಕು ಹನಿ ಅತ್ತಾರನ್ನು ಚಿಮುಕಿಸಿಬಿಡು
ನನ್ನೆದೆಯ ಮೇಲೆ...ಸಾಕಿ...
ಹೊತ್ತಿದಡುಗೆಯ ಸವಿಯು ರುಚಿಸದಾರಿಗೂ...
ಬೆಂದ ಮನದ ವಾಸನೆ ಯಾರ ಮೂಗಿಗು
ತಾಕದಿರಲಿ....

ಉಸಿರಿರುವ ಮುನ್ನವೆ....ಗೋರಿಯೊಳಗೆ
ಹುಗಿದುಬಿಡು ಸಾಕಿ... ಕಲ್ಲು ಗಾರೆಗಳ ಹಾಕಿ...
ಗಾಳಿಯು ಒಳಹೊರಗೆ ನುಸುಳದಂತೆ,
ಕೊನೆಯುಸಿರನ್ನು ಅಲ್ಲಿಯೆ ಬಿಟ್ಟುಬಿಡುವೆ...
ಅವಳ್ಹೆಸರಲೆ...ಉಸಿರಿದ ಉಸಿರಿದು,
ಅಲ್ಲಿಯೆ ಸುಳಿಸುಳಿಯುತಿರಲಿ...

ನಿನ್ನ ಹಿಡಿಯಿಂದ ಶಪಿಸಿ...ಒಂದಿಷ್ಟು ಮಣ್ಣನ್ನು
ಚೆಲ್ಲಿಬಿಡು ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ...
ಮರುಜನ್ಮದಲ್ಲಾದರು ಅವಳ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂಬ
ಆಸೆಯು ಮಣ್ಣುಗೂಡಲೆಂದು
ಕಟ್ಟಿಹಾಕಿ ಬಿಡಲಿ... ಅಳಿದ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಮರುಗಿ ಉದುರಿದ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳು..

ನೀನೇಕೆ ದುಃಖಿಸುವೆ ಸಾಕಿ....?
ಬೇಕಾದವರೆ ಎರಡು ಹನಿ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಹಾಕದಿದ್ದಾಗ,
ನಿತ್ಯ.....ನಿನ್ನ ಮಧು ಬಟ್ಟಲಿನ ಗಿರಾಕಿಯ
ಸಾವಾಗಿ, ನಷ್ಟವಾಯಿತೆಂದುಕೊಂಡೆಯಾ....?
ಹುಚ್ಚಿ...!!!! ಜಗದಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿಗೇನು ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ,
ಸೋತು ನೊಂದವರೆಲ್ಲ ನಿನ್ನ ಗಿರಾಕಿಗಳಾಗಲೆಬೇಕಲ್ಲ....

ನಾನು ಸತ್ತನೆಂದು ಯಾರಿಗೂ ಹೇಳಬೇಡ ಸಾಕಿ...
ಅವಳ ಮನೆಯತ್ತ ಸುಳಿಯುವ ಗಾಳಿಗೂ...
ಗೊತ್ತಾಗದಂತೆ, ಹುಚ್ಚು ಹುಡುಗಿಯವಳು
ಸುದ್ದಿಯ ತಿಳಿದು ನೊಂದುಕೊಂಡಾಳು...
ಅವಳನ್ನು ನೋಯಿಸಿ...ನಾನವ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ...? ಹೋಗಲಿ

ಕೊನೆಯದಾಗಿ....
ಮಸಿಯನ್ನು ಸವರಿಬಿಡು ಸಾಕಿ ಗೋರಿಗೆ
ದೇವದಾಸನ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಾನಿಂದು ಗೋರಿಯಲ್ಲಿ
ಮಲಗಿರುವೆ...
ನನ್ನ ಹೆಸರಿನ ಹುರುಪಿನಲ್ಲಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬನು
ಗೋರಿಗೆ ಚಾದರವ ಹಾಸಿಕೊಳ್ಳದಿರಲಿ...
ಇತಿಹಾಸದ ಪುಟದಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಹೆಸರೆಂದು ಸೇರದಿರಲಿ..