ಕಣ್ಣ ಕಪಾಟಿನಲಿ ಕವಿತಿದ್ದ ಹನಿಯೊಂದು
ಜಾರಿದೆ.. ನಿನ್ನ ಹೆಸರನೆ ನೆನೆದು
ಮನದಲಿ ಮೆತ್ತಗಿ ಮಲಗಿ ಮುತ್ತಾಗಿದ್ದವನು
ಮಾತಿಲ್ಲದೆ ಮರೆಯಾದೆಯಲ್ಲ
ಮುಸ್ಸಂಜೆಯಲಿ
ಒಲವಲದೇಷ್ಟೊ ಮುತ್ತುಗಳ ಒಟ್ಟಿದ್ದೆ
ಈ ಕಂಗಳಲಿ... ಮರಳಿ
ಬೇಡುತಿರುವೆಯೇನೊ... ವಿರಹದ
ಹನಿಗಳ ನೀಡಿ
ಕಂಗಳು ಕಂಡ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲ ಕಪಟವಾಗಿಸಿ
ಕಹಿಯ ಕಾರವ ಕಣ್ತುಂಬಿಸಿ ಕರಗಿದೆಯಲ್ಲೊ
ಕಾಣದ ಕತ್ತಲಿನ ಕಾಲ್ದಾರಿಯಲಿ
ಕೆಂಬೆಳೆಕೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ
ಕತ್ತಲಲೂ ಕುರುಡಿಯನ್ನಾಗಿಸಿ
ಕೊಟ್ಟಯಲ್ಲೊ ಕಣ್ಣೀರ ಕಾಣಿಕೆಯ
No comments:
Post a Comment