ಸಾಕಿ.....
ಮೈತುಂಬಾ ಮುಳ್ಳುಗಳೆ... ಇದ್ದರು
ನಗು...ನಗುತ್ತಲೆ ಇತ್ತು ಗುಲಾಬಿ
ಬೇಲಿಯಲಿ..
ಮದರಂಗಿಯು ನಾಚಿ ಕೆಂಪಾಗಿಸಿದ
ನಿನ್ನ ಸುಕೋಮಲ ಪಾದದಡಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು,
ಎಸುಳೆಸುಳಾಗಿ ನಲುಗಿ ಹೋಗುತಿದೆ,
ನೋಡೀ...ಸಂಜೆಯಲಿ.....
ಬದುಕು ಕಷ್ಟಗಳ ಸಂಕೋಲೆಯಲೇನ್ನ
ಬಂಧಿಸಿದ್ದರೂ..... ನಗುನಗುತ್ತಲೆ ಇದ್ದೆ
ಸಾಕಿ...
ಅವಳ ಪ್ರೀತಿಯೆ ಸುಖವೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದ ನನಗೆ
ತೋಳ್ತೆಕ್ಕೆಯ ಅಮಲಿನಲ್ಲೂ...ಹೀಗೆ, ನನ್ನನು ಹೊಸಕಿ
ಮುಳಗಿಸಿಬಿಟ್ಟು ಹೋದಳಲ್ಲ....ನಿನ್ನ ಮಧುಶಾಲೆಯ
ಬಟ್ಟಲಿನಲಿ...
ತೊಟ್ಟಿಂದ ಜಾರಿದ ಹೂ..ಮತ್ತೆ ಅರಳುವುದೇನು...?
ಸಾಕಿ... ಬೇರಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಳ್ಳಿಗೆ ಅಮೃತವನೆ...
ಹೋಯ್ದರೇನು...? ಹಬ್ಬುವುದೇನು....?
ಈ ಬಡವನೆದೆಯಲಿ ಒಲವಿನುಸಿರೆ ಬತ್ತಿ ಹೋಗಿರುವಾಗ...
ಸುರಿದರದೇಷ್ಟು ಬಟ್ಟಲು...ಬಟ್ಟಲು ಮದಿರೆಯನು...
ಹಸಿರುಕ್ಕುವುದೇನು...?
No comments:
Post a Comment