ಶಂಕೆ

ದೇವರು ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ದಿನದಿಂದ ಸಮಾನವಾಗಿ
ಎಲ್ಲ ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಮರಣವ ಕಟ್ಟಿ ಬಿಟ್ಟಂತೆ
ನನಗೊಬ್ಬಳಿಗೇಕೆ ? ಮರಣದ ಜೊತೆಗೆ ಸಂಶಯ
ಎನ್ನುವ ನಕ್ಷತ್ರಿಕನನ್ನು ಹೆಗಲೆರಿಸಿ ಭೂಮಿಗೆ ಬಿಟ್ಟೆ

ಹಸುಗೂಸು ನಾನಾಗಿದ್ದಾಗ ಅಜ್ಜಿಗೆ ಶಂಕೆ
ನಾನುತ್ತಮ ರಾಶಿಯಲಿ ಜನಿಸಿರುವೇನೊ ಇಲ್ಲವೆಂದು
ಇದ್ದ ಮನೆಗೆ, ಹೋದ ಮನೆಗೆ ಶುಭ ಅಶುಭವಾಗವಳೆ? ಎಂದೂ
ಹರೆಯ ಬರುವವರೆಗೂ ತಾಯಿಗೆ ಶಂಕೆ
ಇವಳು ಮನೆಗೆಲಸವನೆಲ್ಲವ ಬಲ್ಲವಳಾಗುವಳೊ
ಇಲ್ಲವೊ, ಹಿರಿಯರಿಗೊಪ್ಪುವಳೊ ಇಲ್ಲವೊ ಎಂದು ಹರೆಯದ ನಂತರ ತಂದೆಯ ಶಂಕೆ
ಕಾಲೇಜಿನ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ದಾರಿ ತಪ್ಪುತ್ತಿರುವಳೊ
ಇಲ್ಲವೋ, ಹರೆಯದ ಚಂಚಲತೆಯನು ಹಿಡಿದಿಡುವಳೊ
ಹರಿಬಿಡುವಳೊ, ಕೊಟ್ಟ ಮನೆಗೆ ಊರುಗೋಲಾಗುವಳೊ, ಹೆತ್ತ ಮನೆಗೆ ಎರವಾಗುವಳೊ
ಎಂದು
ಮದುವೆಯ ನಂತರ ಗಂಡನ ಶಂಕೆ
ಮದುವೆಗೂ ಮೊದಲು ಇವಳು ಶೀಲವಂತಳೆ?
ಯಾರೊಂದಿಗೂ ಒಡನಾಟಗಳಿಲ್ಲವೇ, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ
ಸಹಕರಿಸುವಳೆ ? ನನ್ನೆಲ್ಲ ರಾತ್ರಿ ಕನಸುಗಳನೀಡೆರಿಸಬಲ್ಲಳೆ ? ನನ್ನ ಕುಡಿಗಳ ಹೆತ್ತು, ಹೊರಬಲ್ಲಳೆ ?
ಅವರ ಜವಾಬ್ದಾರಿಗಳನೆಲ್ಲವ ನಿಭಾಯಿಸಬಲ್ಲಳೆ  ?
ಎಲ್ಲಕ್ಕೂ ಮೀಗಿಲಾಗಿ ನನಗೆ ನಿಷ್ಠೆಯಾಗಿರುವಳೇ?

ಏಕೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ಶಂಕೆಗಳ ನಡುವೆ ಬಾಳುವ
ಬದುಕನ್ನು ನೀಡುವೆ, ಏಕೇ ಇಷ್ಟೊಂದು ಜಂಜಾಟದಲಿ
ಹುಟ್ಟಿಸಿ, ಸಿಲುಕಿಸಿ, ನಲುಗಿಸಿ, ಹಿಂಸಿಸಿ ಶಂಕೆಯೇನುವ
ಬೆಂಕಿಯೊಳು ಕಾಯಿಸಿ ಅನುಮಾನದ ಸುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ
ನನ್ನನ್ನು ಹೊಡೆದು ಹೊಡೆದು ಮನವು ನೋವಿಗೆ
ಒಗ್ಗುವ ಹಾಗೇಕೆ ಮಾಡುವೇ

ನನಗೇಕೆ ಭೂಮಿಯಷ್ಟು ತಾಳ್ಮೆಯ ನೀಡಿರುವೆ
ಬರೀ ಉಪ್ಪು ನೀರನೆ ಅಪ್ಪುವಂತ ದಂಡೆಯನೇಕೆ ಮಾಡಿರುವೆ
ಉಳಿಯ ಪೆಟ್ಟನುಂಡು ರೂಪಗೊಳ್ಳುವ ಬಾಲೆಯನೆಂತೇಕೆ ಮಾಡಿದೆ
ಗಂಧವ ಹೀರಿ ಬಿಸಾಡುವ ಹೂವನ್ನಾಗೇಕೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುವೆ

ನಂಬಿಕೆ ಇರದ ಆ ಏಳು ಜನುಮಗಳಲಿ
ಒಂದಾದರೂ ನೀಡು ನನಗೆ
ಶಂಕಿಸದ ಜನ್ಮವನು