ಸಾರು ಬಾ ಹೆಣ್ಣೆ

ಹೆಣ್ಣೆ...
ಗೆದ್ದುಬಿಡು ನೀ..ನಾನೊಬ್ಬಳು
ಹೆಣ್ಣು ಅಬಲೆಯೆಂಬುದನು...
ಮಾತು ಮಾತಿಗೂ ಕಣ್ಣೀರು
ತಂದು ಮೂಲೆ ಸೇರುವ ಬದುಕನು..
ನಿನ್ನ ತಪ್ಪಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಅವರು ಕೊಡುವ
ಬಾಸುಂಡೆಗಳಿಗೆ ತೋರುವ ನಿನ್ನ ಬೆನ್ನನು..
ದುಡಿಯಲು ಹೊರಗೆ ಹೋದ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ
ನೀಡುವ ಲೈಂಗಿಕ ಕಿರುಕುಳವನು...
ತಾಳಿ ಕಟ್ಟುವ ವೇಳೆ ಬಾಗಿಸಿದ ತಲೆಯನ್ನು
ಬಾಳ ತುಂಬ ಅನ್ಯಾಯವಾದರೂ ಸರಿ
ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ನಡೆಯಬೇಕೆಂಬ ಗೊಡ್ಡು
ಸಂಪ್ರದಾಯವನ್ನು..
ಎಷ್ಟಿದ್ದರೂ ಗಂಡಿನ ಕಾಮಕ್ಕೆ ಹೇರುವ
ಮಕ್ಕಳ ಯಂತ್ರವೆಂಬುದನು..

ಹೆಣ್ಣೆ...
ಹೊರಗೆ ಬಾ ಆ ಕೋಣೆಯಿಂದ
ನೀನು ನೋವುಂಡು ಹೋದಾಗಲೆಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ದುಃಖಕ್ಕೆ ಕಿವಿಯಾಗದ...ನೊಂದ
ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಸಾಂತ್ವಾನದ ಮಾತುಗಳ ಹೇಳದ
ಕಲ್ಲು ಗೋಡೆಗಳ ಬಂಧನವ ತೊಡೆದು ಬಾ...
ನಿನ್ನ ಸಾಧನೆಯ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿಗೆ ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳಾಗದೆ
ನಿನ್ನ ಕನಸಿನ ಗೋಪರಕ್ಕೆ ಭದ್ರ ಬುನಾದಿಯ
ನೊದಗಿಸದ ಕಲ್ಲು ಗೋಡೆಗಳ ತೊಡೆದು ಬಾ..
ಇವನಿಲ್ಲದೆ...ಈ ಕೆಲಸವಿಲ್ಲದೆ ಬದುಕಿಲ್ಲ
ಎಂಬ ಕಲ್ಪನಾ ಕೋಟೆಯ ಜಯಿಸಿ ಬಾ

ಹೆಣ್ಣೆ...
ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಉಳಿಸು ಬಾ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳ
ಸೌಟು ಹಿಡಿಯುವ ಕೈ..ಸೀರೆಯ ಸೆರಗು
ಸದಾ ಸುರಿಸುವ ಕಣ್ಣೀರನ್ನು ಒರೆಸುವದರಲ್ಲೆ
ಮಾಸಿ ಹೋಗುವದದೆನ್ನುವವರ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ
ಮಾಸದೆ ಉಳಿಸು ಬಾ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನು
ನೀ ನಡೆವ ದಾರಿಯ ಕಂಡು ಹಿಯ್ಯಾಳಿಸುವ
ಮನಗಳು ಮೆಚ್ಚಿ... ಸದಾ ಬಾಸುಂಡೆಗಳ
ರುಚಿಯನ್ನೆ ತೋರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕೈಗಳು ನಿನ್ನ
ಸಾಧನೆಯ ಮೆಚ್ಚಿ ಬೆನ್ನ ತಟ್ಟಿ ಮೆಚ್ಚುವ ಹಾಗೆ

ಹೆಣ್ಣೆ...
ಸಾರು ಬಾ ನೀ ಲೋಕಕೆ...
ನೀವು ತೊಡಿಸುವ ಬಳೆಗಳು ಸಂಕೋಲೆಗಳಲ್ಲ..
ಬಳೆಯ ತೊಟ್ಟ ಕೈಗಳು ದೇಶವನಾಳಿತು...
ಗಗನವ ಮುಟ್ಟಿ ಬಂದಿತು.. ಶತುೃಗಳ ರುಂಡವ ಚೆಂಡಾಡಿ ಬಂದಿತು...ಅನಾಥ ಮಕ್ಕಳ ಪಾಲಿನ ತಾಯಿಯಾಯಿತು... ಹಾಡುವ ಹಕ್ಕಿಯಾಯಿತು... ಸಾರಿ ಸಾರಿ ಹೇಳು ಬಾ
ನಾನಿಲ್ಲದೆ ಈ ಲೋಕದಲಿ ತೃಣವಾದರೂ ಪ್ರೀತಿ ಮೂಡಲಾರದು ಅರಳಲಾರದೆಂದು..
ಸಾರು ಬಾ ಹೆಣ್ಣೆ ಸಾರಿ... ಸಾರಿ..
ಸಾರು ಬಾ..