ನಾವುಗಳು
ಕೆಂಪು ದೀಪದ ತೋಟದ ಹೂವುಗಳು
ಕಾದು..ಕಾದು.. ಹೊಂಚುಹಾಕಿ ತೆರೆದಿಟ್ಟು
ಎದೆಯ ಮಕರಂದವ.. ಹೀರಲು ಬರಸೆಳೆದು
ಅಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುವೆವು ಕಾಮದ ಹಸಿವ ಬಯಸಿ..
ಜೇಬಿನ ತುಂಬ ಹಣವ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಬಂದ ಚಿಟ್ಟೆಗಳ
ಇರುಳೊಳಗಿನ ದೀಪವನಾರಿಸಿ...ಒಲೆಯೊಳಗಿನ
ಕೆಂಡವ ಹೊತ್ತಿಸಿ.. ಅವರ ಕಾಮದ ಹಸಿವನಿಂಗಿಸಿ
ನನ್ನ.. ನನ್ನ ನಂಬಿದವರ ತುತ್ತು ಚೀಲವನಿಂಗಿಸಲು
ತಾಸು.. ತಾಸಿಗೂ... ಅವರ ಮೈ ಬಿಸಿಯ ತಾಪದ
ಬೆವರಿಗೆ ಕರಗುವ ಹಣೆಯ ಮೇಲಿನ ಹುಡಿಯ..
ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹಚ್ವಿಕೊಳ್ಳವುದಕ್ಕೆ ನನ್ನನು ಕರೆಯುವರು
ನಿತ್ಯ ಸುಮಂಗಲಿಯೆಂದು
ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ದೇಹದ ಮುಂಭಾಗವಷ್ಟೇ ಪರಿಚಯ
ತಿಳಿದಿಲ್ಲ ನಿಮಗೆ ನನ್ನ ಬೆನ್ನ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿರುವ
ಬಾಸುಂಡೆಗಳ ವಿಷಯ..
ಅದು ನಿಮಗೆ ಕಾಣಿಸದೂ ಕೂಡಾ.. ಕತ್ತಲಲೆ ಕೂಡಿ...
ಕತ್ತಲಲೆ ಬೆರೆತು.. ಕತ್ತಲಲೆ ಎದ್ದು ಹೋಗುವ ಗಿರಾಕಿಗಳಿಗೆ
ಮಾಂಸದ ಮುದ್ದೆಯೆ ಮುಖ್ಯವೆ ಹೊರತು.. ಆ ಮಾಂಸದ
ಮುದ್ದೆಯ ಮನಸ್ಸೆನಲ್ಲ ಕುಡುಕ ಗಂಡನು
ಸಂಸಾರದ ನೊಗವ ಹೊರಲಾರದೆ..ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಮಕ್ಕಳೆರಡ
ಸಾಕಲಾಗದೆ.. ನಮ್ಮನು ಬದುಕಲು ಬಿಡದೆ.. ಸಾಯಲು ಬಿಡದೆ.. ದಿನವು ಬಡಿದು ಬಡಿದು... ನಿತ್ಯವು ದೇಹವ ಹಿಂಡುವ ಈ ಹೊಲಸು ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಕುಳ್ಳರಿಸುವನು..
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ನನಗೂ.. ಇದು ಅಭ್ಯಾಸವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ..
ಅನಿವಾರ್ಯವೆನಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.. ಹೋದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಕಾಮದ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ನುಂಗುವರು.. ಯಾರಾದರೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಗಂಡಸರು ಸಹಾಯ ಮಾಡಲು ಬಂದರೆ ಅವರ ಜೊತೆಗೆ
ಎಷ್ಟು ಸರಳವಾಗಿ ಸಂಬಂಧಗಳ ಜೋಡಿಸಿಬಿಡುವುದಿ
ಸಮಾಜ..ನಾನು ನನ್ನ ಹೊತ್ತೊತ್ತಿನ ಊಟಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನ
ದೇಹವನು ಘಳಿಗೆ ಘಳಿಗೆಗೂ ಮಾರಿಕೊಂಡರೆ.. ಕೆಲ
ಹೆಂಗಸರು ತಮ್ಮ ಐಷಾರಾಮಿ ಜೀವನವ ನಡೆಸಲು
ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಮಲಗಿ ಹಣವ ಗಳಿಸಿ.. ಮತ್ತೆ ಬಾರ್ ಪಬ್
ಗಳಲ್ಲಿ ತೂರಾಡಿ ಕುಡಿದಾಡಿ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾರೆ..
ಎಲ್ಲರಂತೆ ನನ್ನದು ಆಗಲಿಲ್ಲವಲ್ಲ ಬಾಳು...ತವರಿನ
ಬಡತನ.. ಸಾಲು ಸಾಲು ಸೋದರಿಯರ ಮದುವೆಯ
ಖರ್ಚುಗಳು ನಾನು ಹೋಗಿ ತವರಲಿ ಕುಳಿತರೆ ಅದೊಂದು
ವೈಶ್ಯಯ ಅಡ್ಡವಾದಿತೇನೊ ಎಂಬ ಭಯ...ಅವರ
ಅಂಗಳಕ್ಕೂ ಹತ್ತುವದೇನೊ ಬಂದು ಹೋಗುವ ಗಂಡುಗಳ
ಮುತ್ತೈದೆಯರ ಶಾಪ... ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುವುದೇನೊ.. ಜನ್ಮ ಜನ್ಮಕೂ ಅವರಳಲಿನ ಪಾಪ..
ಓ... ಗಂಡಸರೆ ಬಂದುಬಿಡಿ ಇರುಳ ದೀಪವನಾರಿಸಿ
ತಿರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಿಡಿ ನಿಮ್ಮ ಕಾಮದ ಹಸಿವನು..
ತುಂಬಿಸಿಬಿಡಿ ಎನ್ನೊಡಲ ಹಸಿವ ಪಾತ್ರೆಯನು..
ಬೇಗನೆ ಎದ್ದು ಹೋಗಿಬಿಡಿ... ಅಲ್ಲೊಂದು ಜೀವ
ಕಾಯುತಿಹುದು...ಸಂಜೆಯ ದೀಪವ ಹಚ್ಚಿ.. ಮುಂಜಾನೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟ ಗಂಡ ಕ್ಷೇಮವಾಗಿ ಮನೆಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಲೆಂದು...
ಬಾಗಿಲ ಬಳಿ ನಿಮ್ಮ ಬರುವಿಕೆಗಾಗಿ ಕಾತುರದಿಂದ ಹಸಿವಿನಿಂದ.. ಕಾಯುತ್ತ ನಿಂತ.. ನಿಮಗಾಗೆ
ಮಿಡಿಯುವ ಜೀವವಿಹುದು..
ಬಹುಶಃ ನನ್ನಂತವರ ನೋಡಿಯೆ..
ಹೇಳಿರಬಹುದೇನೊ... ಹೆಣ್ಣಿಗೆ ಹೆಣ್ಣೆ ಶತ್ರು ಎಂದು ?
No comments:
Post a Comment