ಕಣ್ಣು....,
ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗಿಳಿಯದಂತೆ
ದಿಗ್ಭಂದನವ ಹಾಕಿಬಿಟ್ಟಿದೆಯಲ್ಲ
ನಿನ್ನೀ....ಕಣ್ಣ ಕಾಡಿಗೆ!
ರಂಗೀ,
ಕಾಯುವುದಾದರು
ಎಷ್ಟಂತ!?
ವಿರಹದಲೆ ಸುಟ್ಟು,
ಅಟ್ಟಿಬಿಡುವುದೇನೊ?
ನನ್ನನು ಸುಡುಗಾಡಿಗೆ!
ಇಪ್ಪತ್ತು ವಸಂತಗಳು
ಕಳೆದರೂ...ನಿ ಕೊಟ್ಟು
ಹೋದ, ನವಿಲು ಗರಿ
ಇನ್ನೂ.....ಉಸಿರಾಡುತ್ತಿದೆ
ಡೈರಿಯಲ್ಲಿ!
ಹೂತು... ಹೋದ
ನೆನಪುಗಳು ಮತ್ತೆ
ಜೀವ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿವೆ
ಮನದಲ್ಲಿ!
ರಸಗುಲ್ಲ!!!
ಇವುಗಳನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ
ಕೆಂಪಗಾಗುತ್ತದೆ
ನನ್ನವಳ ಗಲ್ಲ!!
ನೆನಪಾಗುವುದೇನೊ?
ಅವಳಿಗೆ
ನಾ ಕೊಟ್ಟ
ಬೆಲ್ಲ!!
No comments:
Post a Comment