ಕಜಲ್

ನಾನೇನು...ಅಸಹಾಯಕ ಶೂರರೆದುರು

ಶಪತಗೈದವಳೇನಲ್ಲ, ಬಿಚ್ಚಿದ ಮುಡಿಯ

ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ನೆತ್ತರಿನಾಭಿಷೇಕವನ್ನು

ಆಪೇಕ್ಷಿಸಿದವಳೇನಲ್ಲವೊ ಪಾಗಲ್..

ಬಟ್ಟಲು ಮದಿರೆ ಕುಡಿಯಲು, ಬಿಡಿಗಾಸು ಇಲ್ಲದ

ನೀನು...ಹೂಗಾರನು ಮಾರಿ, ಅಳಿದುಳಿದು ಚೆಲ್ಲಿದ

ಹೂವಿನ ಪಕಳೆಗಳ ತಂದು, ಸಿಂಚೈಸುವೆಯಲ್ಲ 

ಎನ್ನ ಮೇಲೆ!!! ಹಾ.....‌‌ ಆ ಮಧುರ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾಗಿಯೆ

ನಾನಿಲ್ಲಿ ಕಾಯುತಿರುವೆ.

ತುಳುಕುವ ಮದಿರೆ, ಅರಮನೆಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ 

ಘಮಘಮಿಸುವ ಅತ್ತರಿನ ಸುವಾಸನೆ,

ಸಂಜೆಗೆ ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆಯ ಸದ್ದು, ಅತ್ತಿತ್ತ ಹೋಗದೆ,

ಸುತ್ತ ಸುಳಿದಾಡುವ ಭಂಗಿ ಸೇದಿ ಬಿಟ್ಟ ಘಾಟು,

ವಾಕರಿಕೆ ತರಿಸುವಷ್ಟು ಹೂಗಳ ಪರಿಮಳ ಇವೆಲ್ಲವ

ತೊರೆದು, ನಿನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಊರಿನ ನಡು ಬೀದಿ ಬೀದಿಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಬೇಕೆಂದಿರುವೆ ಪಾಗಲ್.

ಹಸಿವೊ, ಬಾಯಾರಿಕೆಯೊ, ಬಿಸಿಲೊ ನೆರಳೊ, ಬಿಸಿಯೊ ತಂಗಳೊ, ಏನಿದ್ದರು ಸರಿ ನಡೆದುಬಿಡುವೆ ನಿನ್ನೊಂದಿಗೆ

ವಿರಹದುರಿಯಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ನನಗೊಂದೆರಡು ತುತ್ತು ಮೀಸಲಿರಲಿ.

ಮೈ ತುಂಬ ಸಿಂಗರಿಸಿಕೊಂಡ ಆಭರಣಗಳು

ಭಾರವಾಗಿಬಿಟ್ಟಿವೆ, !! ತೆಗೆದಿಟ್ಟು ಬರಲೆ?, ಕರೆದುಕೊಂಡು

ಹೋಗುವೆಯಲ್ಲ ನೀನು ಪಾಗಲ್..

ಊರೊಳಗಿನ ಎಲ್ಲ ಅಂಗಡಿಗಳಿಗೂ ಹಳೆಯ ಗಿರಾಕಿ ನೀನು.