ಸಾವಿನ ಮನೆಗೆ

ಕಾಯಲೇನೂ... ಇದೇನು
ಸ್ವರ್ಗವೆ.. ಅರ್ಧಾಂಗಿ..
ನರಕ.. ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೀತಿಗೆ
ಆ ನೀಲಕಂಠನು ನೀಡಿದ
ವರ.. ಅತ್ತ ಉಗಿಯಲು ಬಾರದು
ಇತ್ತ ನುಂಗಲು ಬಾರದು..

ನನ್ನ ಸಾವು ನಿನ್ನ ಮನಕೆ ಎಷ್ಟು
ನೋವ ತಂದಿದೆ ಎಂಬುದ... ನಾ
ಬಲ್ಲೆ.. ನಲ್ಲೆ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ನೀನು
ಬಂದಿದ್ದರೆ.. ಮಕ್ಕಳು.ಮೊಮ್ಮಕ್ಕಳ
ಪಾಡೇನು.. ಅವರೆಲ್ಲ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ
ಅಗಲಿಕೆಯ ದುಃಖವ....
ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲರೇನು..

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುಂದೆ ಈ
ನಗನಾಣ್ಯಗಳು ಯಾವ ಲೆಕ್ಕ
ಒಲವಿಗಾಗೆ ಎಂತೆಂಥ ಸ್ಮಾರಕಗಳನ್ನೆ
ಕಟ್ಟಿದ ದೇಶವಿದು.. ಆ ಹಳದಿ
ಲೋಹದ ವಸ್ತುಗಳು ನಿನ್ನಂದದ
ಮುಂದೆ ಅದಾವ ಲೆಕ್ಕ...

ನಿನಗೆ.. ನಾನಿಲ್ಲದ ನರಲೋಕ ಭಾರ
ನನಗೆ... ನೀನಿಲ್ಲದೆ ನರಕಲೋಕವು ಭಾರ
ನೀನಿಲ್ಲದೆ ಸ್ವರ್ಗದ ಚಿಂತೆ ನನಗಿಲ್ಲ..
ನಿನ್ನೊಲವಿಲ್ಲದೆ.. ನರಕದ ಯಾತನೆಗಿಂತ
ನಿನ್ನ ನೆನಪಿನ ಯಾತನೆಗಳೆ ಹೆಚ್ಚು
ಕೊಲ್ಲುತಿವೆ ಇಲ್ಲಿ...