ಕಡಲ ಮುತ್ತು

ಗೆಳತಿ... ನೋಡಿಲ್ಲಿ..
ನೀ ಬಿಟ್ಟು ಹೋದೆಯೆಂದು
ನಾನೇನು ಒಬ್ಬಂಟಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ

ಶರದಿಯು ತನ್ನ ತಟದಲ್ಲಿ
ಮರಳು ಹಾಸಿಗೆಯ ಹಾಸಿ..
ಅಲೆಗಳಲಿ ಲಾಲಿ ಹಾಡಿ...
ಶಶಿಯ ಬೆಳ್ಳಿ ಬೆಳಕನೆ
ಹೊದಿಕೆಯನ್ನಾಗಿಸಿ...
ಮತ್ತಾರು ನನ್ನ ಎಚ್ಚರಿಸದಂತೆ
ಕಾವಲು ಕಾಯುತ್ತ ಮಲಗಿಸುತಿಹಳು

ಬರುವ ಅಲೆಗಳು ನಿನ್ನೆಲ್ಲ
ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳ ಸೆಳೆದು
ಬದುಕಿಗೆ ಹೊಸ ಕನಸುಗಳ
ತುಂಬುತಿಹವು...

ಅದರೊಡಲ ಮುತ್ತುಗಳು
ಹೇಳಿದವು ನೀತಿ ಕತೆಯೊಂದನು
ಲವಣದ ನೀರಿನಲ್ಲೆ.... ಬದುಕುವ
ಬೆಳೆಯುವ ನಾವುಗಳು....
ಬಾಯ್ತೆರೆದು ಕಾಯುವೆವು ಆ
ಸ್ವಾತಿ ಮುತ್ತಿನ ಮಳೆ ಹನಿಗೆ..
ಹನಿಯ ಕಣದಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮುವುದೆ
ಚಿಪ್ಪೊಡಲಿನ ಮುತ್ತು....
ಅದೇ ಸ್ವಾತಿಮುತ್ತು....

ಕಹಿಯ ಒಡಲಲೆ ತೆಲುತಿರುವ
ನಿನಗೆ ಬರುವುದೊಂದು
ಪ್ರೀತಿಯ ಮಳೆ...
ಆ ಮಳೆಯ ಹನಿಗಳಲಿ
ನಿನಗೆಂದೆ... ಪ್ರೀತಿಯ ಬಾನಿಂದ
ಜಾರಲಾರದೆ ಒಂದು ಹನಿ..
ಅವಳಾಗಬಹುದಲ್ಲ ನಿನ್ನ
ಪ್ರೀತಿಯ ಗಣಿ..

ನೀನು ಕಡಲು... ಅವಳು
ಮುತ್ತು.. ಆಗಲಾರಿರಾ..
ನೀವಿಬ್ಬರು ಕಡಲೊಡಲ ಮುತ್ತುಗಳು

ಈಗ ಹೇಳು ಏಕಾಂಗಿಯೆ...
ನಾನು