ಏಕೋ... ನಿನಗಿಷ್ಟು ಕೋಪ
ನನ್ನ ಮೇಲೆಕಿ... ನಿನ್ನ ಪ್ರತಾಪ
ಹೋಗಬೇಕಿದೆ ಬೇಗನೆ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ
ಮಗುವಾಗಬೇಕಿದೆ ನನ್ನವಳ ಮಡಿಲಿಗೆ
ಕಾಯುತ ಅದೇಷ್ಟು ಬೆಂದಿಹಳೊ ಏನೊ..
ನನ್ನ ಮನಸಿನ ಕಳವಳ ನಿನಗರಿವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲವೇನೊ..
ಮನಸನೆಲ್ಲ ಅವಳಲ್ಲಿಯೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಿಹೇನು..
ದೇಹವನೊಂದೆ ಇಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತು ತಂದಿರುವೇನು..
ನಿನ್ನ ಚಳಿಗಾಳಿಯ ತಾಳಲಾರದು ಅವಳ ದೇಹ
ನನ್ನ ನೆನೆ ನೆನೆದು ಬಿಕ್ಕಳಿಸುತ್ತಿರುವಳೆ ಎಂಬ ಸಂದೇಹ
ಗುಡುಗದಿರಿ ಹೀಗೆ ಗುಡುಗು ಮಿಂಚುಗಳೆ..
ದೂರ ಸರಿದು ನಿಲ್ಲಿರಿ ತುಸು ಮೋಡಗಳೆ..
ಹನಿರಾಯ ನಿಂತು ತೋರು ನೀ ಕರುಣೆ
ಸೇರಬೇಕಿದೆ ನನ್ನವಳ ತೋಳ ಕೋಣೆ
ಯಾರಿಲ್ಲ ನಾ ನಿಂತ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ..
ಅವಳ ಸೇರುವ ತವಕ ಮಾತ್ರ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ
ಮನದಲ್ಲಿ..
No comments:
Post a Comment