ಹೆಣ್ಣು... ಹುಣ್ಣು..
ಹೆಣ್ಣನು ಹುಣ್ಣೆಂದು ಕಾಣುವ ಹುಂಬರು
ಹುಟ್ಟಿಸಿದ ಒಡಲೊಂದು...ಹೆಣ್ಣೆಂದು ಮರೆತಿರುವರು
ನೆತ್ತರವ ಬಸಿದು... ನಿಮ್ಮನು ಇಳೆಗೆ ತಂದು..
ತನ್ನೆಲ್ಲ ಆಸೆ ಆಕಾಂಕ್ಷೆಗಳ ನಿಮಗಾಗಿ ಕೊಂದು..
ಸಾಕಿ ಸಲುಹುವವಳು ಬದುಕೆಲ್ಲಾ... ಬೆಂದು..
ಈ ತಾಯಿ ತ್ಯಾಗಕೆ ಕರೆಯುವಿರೆಲ್ಲ.. ಅವಳು
ಹುಣ್ಣೆಂದು...
ನಿಮ್ಮ ಹೊತ್ತುರಿಯುವ ಹರೆಯದ...ಕಾಮದ
ಬೆಂಕಿಗೆ.... ಅವಳಾಗುವಳಲ್ಲ ಮಡದಿ ಎಂಬ
ದಂತದ ಕೊರಡು...
ಉರಿದುರಿದು ನಿಮ್ಮ ವಂಶ ಕಳಶಕೆ ಜ್ಯೋತಿಯ ಹಚ್ಚುವಳಲ್ಲ... ಅಂಗಳದ ಹುಲುವಾದ ನಿಮ್ಮ
ಚಿಗುರುಗಳನ್ನು... ಬಾಳಿನ ಬಾನೆತ್ತರ ಮುಟ್ಟುವ
ಮರಗಳನ್ನಾಗಿಸುವಳಲ್ಲ... ಇಂತವಳ ಕರುಣೆ ಕಾಣದೆ
ಅಂತಃಕರುಣೆಯ ಮರೆತು ಹೇಳುವಿರಲ್ಲಾ.. ಹೆಣ್ಣು
ಹುಣ್ಣೆಂದು... ನಿಮ್ಮ ಒಳ ಮನಸ್ಸು ಆಯಿತೆ ಕುರುಡು
ಹುಟ್ಟಿದ ಹೆಣ್ಣಿನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಸುಣ್ಣವ ಹಚ್ಚಿ..
ಅವಳ ಆಸೆಗಳ ಸಸಿಗಳಿಗೆ ನೀರುಣಿಸದೆ
ನಿಮ್ಮ ಒಣದರ್ಪಗಳ ಹೊಡೆತಕ್ಕೆ ನಲುಗಿಸಿ
ಹೆಣ್ಣಿನ ಮನಸನರಿಯದ... ಅವಳ ಭಾವಗಳಿಗೆ
ಸ್ಪಂದಿಸದ ನಿನ್ನಂಥ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಕಟುಕನಿಗೆ...
ಆಡುವ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ.... ಸಾಯುವವರೆಗೂ
ಉರುಳಾಗಿ ಕಾಡುವ ತಾಳಿಯ ಬಂಧನಕ್ಕೆ
ಕಟ್ಟಿ.. ಸಾಗಿಹಾಕಿ ಬಿಡುವಿರಲ್ಲ.. ಕಟುಕನ ಕೈಗೆ
ಕರುವನು ಕೊಟ್ಟಂತೆ..
ನಿಮ್ಮ ಮನವದು ಆಗಿದ್ದರೆ ಹಣ್ಣು...
ಒಳಮನಸ್ಸು ತೆರೆದಿದ್ದರೆ ಕಣ್ಣು..
ಹುಣ್ಣೆಂದು ಕರೆಯುವ ನಾಗರೀಕ ಜಗದ
ಅನಾಗರೀಕರೆ......ಕಣ್ತೆರೆದು ನೋಡಿರಿ
ಅವಳು ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು
No comments:
Post a Comment