ನೋವೆಲ್ಲ ನನಗಿರಲಿ ಹೂವೆ...
ಆ ನೋವಿನ ಸುಖವ ನಿನಗೇಕೆ
ನೀಡಲಿ....
ನೋವಿನೊಲು ಸುಖವ ಕಾಣುವೆ
ಎನ್ನುವ ನಿನ್ನ ಮನಕೆ...
ನಾನಾವ ಕಾಣಿಕೆಯ ಹೊತ್ತು
ತರಲಿ..
ಇರಲಿ ಬಿಡು..
ಕೆಲವು ದಿನಗಳ ಮೌನವಾಸ
ಆಗ ತಾನೆ ಮನಕೆ ಅರಿವಾಗುವುದು
ಮಾತುಗಳ ಸಹವಾಸ
ಪಾಲು ಕೊಡಲು ಏನೀದೆ ಕಣ್ಣೀರಲಿ..
ನೆನಪುಗಳ ಕನವರಿಕೆಯೆ ಕರಗಿಲ್ಲ
ಇನ್ನೂ ಬಾಳಲಿ..
ಮೌನದ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲ ಬೀಗವು
ನೋಡು... ನಿನ್ನ ಕೆಂಪಾದ ಕೆಂದುಟಿಯಲೆ
ಇದೆ...
ನಡೆದ ತಪ್ಪುಗಳ ಹುಗಿದು ಹಾಕಿ
ಆ ಗೋರಿಯ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು
ನಗುವಿನ ಹೊನಲನು ಚೆಲ್ಲೊಣ
ಮುಸ್ಸಂಜೆಯ ಮಬ್ಬಿಗೆ..
ಜೋಡಿ ಹಕ್ಕಿಗಳಾಗೋಣ..
No comments:
Post a Comment