ಮಗಳಿಗೆ ಬಂದಿದೆ ಪ್ರಾಯ
ಹುಚ್ಚೆದ್ದು ಕುಣಿದಿದೆ ಅವಳ ಹೃದಯ
ಹೇಳಲು ಮಾತುಗಳು ಸಾಕಷ್ಟಿವೆ ಮನದಲಿ
ಕೇಳುವ ವ್ಯವಧಾನವು ಇದೆಯೊ..ಇಲ್ಲವೊ ಅವಳಲಿ
ಹತ್ತಾರು ಸಾರಿ ತಿಡುತ್ತಾಳೆ ಬೇತಾಲೆ..
ಕೂಡದಿದ್ದರೆ ತಿನ್ನುತ್ತಾಳೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ತಲೆ
ಮಾತು ಮಾತಿಗೂ ಬೇಡುತ್ತಿದ್ದಳು ಮಲ್ಲಿಗೆ
ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹೂಗಳೆ ಮುಂದಿದ್ದರೂ ತೊರುತ್ತಿಲ್ಲ ಒಪ್ಪಿಗೆ
ಒಂದು ಗದರಿಗೆ ಮೆತ್ತಗಾಗುತ್ತಿದ್ದವಳು
ಇದೊಂದು ಮಾತಿಗೆ ಕಣ್ಣು ಕೆಂಪು ಮಾಡುವಳು
ಮತ್ತೆ ಮಡಿಲಿಗೆ ಬಂದು ಮಗುವಾಗಿ ಬಿಡುವಳು
ಇವಳ ಗದರಿದ ತಪ್ಪಿಗೆ ಕಣ್ಣಾಲಿಗಳಲಿ ನೀರ ತರಿಸುವಳು
ಮಳೆಯ ನೀರೆಂದರೆ ಹೆದರಿ ಗೂಡು ಸೇರುತ್ತಿದ್ದವಳು
ಹರಿಯುವ ನೀರಲ್ಲಿ ಮೀನಿನ ಹಾಗೆ ಓಡಾಡುತಿರುವಳು
ಎಂತಹ ವಿಷಯನ್ನು ಕೇಳುವುದಕ್ಕೆ ಹೆದರದ ಹುಲಿಯಂತಿದ್ದವಳು..
ಬೆದರಿದ ಜಿಂಕೆಯಂತೆ ಅವಳ ತಾಯಿಯ ಹಿಂದೆ
ನಿಂತು ಕೇಳುವ ಕೋರಿಕೆಯ ಕೇಳಿ..... ನನಗೆ
ಅನ್ನಿಸುತಿದೆ..
ನನ್ನ ಹೆಗಲೆರಿ ಬೆಳೆದ ಮಗಳು... ನನ್ನ ಕಿರು
ಬೆರಳ ಹಿಡಿದು ಓಡಾಡಿದ ಕರುಳು..ನನ್ನ
ತಪ್ಪುಗಳಿಗೆ ಕನ್ನಡಿ ಹಿಡಿಯುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ಕಂಗಳು..
ಈ ಒಂದು ಹರೆಯ... ನೀನು ದೊಡ್ಡವಳು ಎಂಬ
ಎಷ್ಟು ದೊಡ್ಡ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ಹೊರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ..
ನಮಗಿಲ್ಲದ ಬಂಧನ.. ಅವಳು ಮನೆ ತುಂಬ..
ಊರ ಕೆರಿಯ ಮನೆ ಸುತ್ತುವ.. ಅಂಗಳದ
ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಅವಳ ಗೆಳತಿಯರೊಡಗೂಡಿ
ಆಡುವ ಈ ಪುಟ್ಟ ಕಾಲುಗಳಿಗೆ ನೀ... ದೊಡ್ಡವಳು
ಎಂಬ ಸಂಕೋಲೆಯ ಬಿಗಿದು... ಈ ಕಲ್ಲು
ಗೋಡೆಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಿನ್ನ ಕುಳ್ಳರಿಸಬೇಕಲ್ಲ...
ಇಷ್ಡು ದಿನಗಳು ಆಡಿ ಬೆಳೆದ ಈ ಮನೆಯನ್ನು
ಇನೈದು ವರ್ಷದ ನಂತರ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಮನೆಯ
ಸೊಸೆಯಾಗಿ ನೀನು ಹೋಗುವುದರ ನೆನೆದರೆ
ಈಗಲೆ ಆ ದುಗುಡುವ ಸಹಿಸಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ..
ಮಗಳೆ... ಇನ್ನೂ ಆ ಸಂದರ್ಭ ಬಂದರೆ...
ಹೇಗಿರುವೆನೊ.. ನಾನರಿಯೆ ಮಗಳೆ.
No comments:
Post a Comment