ನೀ ಎದುರಿಗೆ ಹೀಗೆ ಕುಳಿತರೆ
ನಾನೇನು ಮಾಡಲಿ.. ಮಲ್ಲಿಗೆ
ಬಣ್ಣದೊಳಗಿನ ಕಡುಕಪ್ಪು
ಕಾಡಿಗೆಯ ರೂಪದ ನಿನ್ನ
ನಯನಗಳು ನನ್ನ ಬಂಧಿಸಿವೆಯಲ್ಲ..
ಆಡುವ ಜನರೆನು... ಪ್ರೀತಿಯ
ಗುಡಿಯ ಕಟ್ಟಿದರೂ.. ಒಲವಿನ
ಗೋರಿಯ ಕಟ್ಟಿದರೂ.. ಮಾತನಾಡುವರಲ್ಲ
ಇಲ್ಲ.. ಇಲ್ಲ.. ಎನ್ನುತಲೆ ನಾವಿಬ್ಬರೂ
ಸೇರಿಬಿಟ್ಟೆವಲ್ಲ..ಇನ್ನೂ.. ಹೃದಯದ
ಮಾತುಗಳ ತಡೆಯುವರಾರು..
ಕಣ್ಣಲೆ ಬಲೆ ಬಿಸಿ.. ಎದೆಯ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ
ಬಂಧಿಸಿದವಳು.. ಇಂದು ನನ್ನ ನೀ
ತೊರೆಯಬಲ್ಲೆಯಾ...
ಮರೆಯಬಲ್ಲೆಯಾ...
ಬದುಕಬಲ್ಲೆಯಾ..?
No comments:
Post a Comment